மறக்கமுடியாத பொன்விழா சந்திப்பு! 3

தஞ்சையில் நடக்க இருக்கும் பொன் விழா சங்கமத்திற்காக காத்திருக்கும்போது ஆகஸ்ட் கடைசி வாரத்தில் ஓரு நாள் சென்னையில் இருக்கும் நண்பர் ஹரிராமன் தொடர்புகொண்டு செப்டம்பர் 10 ஆம் நாளன்று தஞ்சை செல்ல நான் எந்த இரயிலில் முன்பதிவு செய்திருக்கிறேன் என விசாரித்தார். ஏனெனில் அவரும் அதே இரயிலில் முன்பதிவு செய்தால் அவர் தம் துணைவியாரோடு எங்களோடு வரலாமே என்பதற்காக.




நான் ‘மன்னை’ விரைவு இரயிலில் முன் பதிவு செய்திருக்கிறேன்.’ என்று சொன்னதும் அவரும் அதே இரயிலில் முன்பதிவு செய்துவிட்டு என்னிடம் 10 ஆம் நாளன்று இரவு எழும்பூர் இரயில் நிலையத்தில் சந்திப்பதாக சொன்னார்.

தனது மகனை பார்ப்பதற்காக அமெரிக்கா சென்றிருக்கும் இன்னொரு நண்பரான சீரங்கன் (இவர் சென்னையில் எனது வீட்டருகே வசிக்கிறார்.) அங்கிருந்து தொலைபேசியில் தொடர்பு கொண்டு தான் செப்டம்பர் முதல் வாரத்தில் சென்னை வந்துவிடுவதாகவும், இருவரும் குடும்பத்தோடு காரிலேயே தஞ்சை செல்லலாம் என்றார். நான் இரயிலில் பயணிக்க முன் பதிவு செய்திருப்பதை சொன்னதும் சென்னை வந்ததும் தனது பயண திட்டம் பற்றி முடிவு செய்வதாக சொல்லிவிட்டார்.

சென்னையில் இருக்கும் மற்றொரு நண்பரான பிச்சைதுரையும் என்னை தொடர்புகொண்டு எனது பயண விவரம் பற்றி கேட்டார். நான் மன்னை விரைவு இரயிலில் பயணிக்க இருப்பதாக சொன்னதும் அவரும் அதே இரயிலில் வர முயற்சிப்பதாக சொன்னார். பின்னர் தொடர்புகொண்டு தனக்கு அந்த இரயிலில் இடம் கிடைக்கவில்லையென்றும் அதற்கு அடுத்து இரவு 11.30 மணிக்கு புறப்படும் ‘உழவன்’ விரைவு இரயிலில் வர இருப்பதாகவும் சொன்னார்.

நாங்கள் புறப்பட 15 நாட்கள் முன்பு கனடாவிலிருந்து நண்பர் அய்யம்பெருமாள் தொடர்புகொண்டு தாங்கள் ஒரு நாள் முன்பே தஞ்சை செல்லவேண்டியிருப்பதால் தங்களுக்குக்காக எங்களோடு முன்பதிவு செய்திருந்த பயண சீட்டுகளை இரத்து செய்ய சொல்லிவிட்டார்.

இன்னொரு நண்பரான முத்தையா என்னை தொடர்புகொண்டு, எனது பயணத்திட்டம் பற்றி விசாரித்துவிட்டு தான் முதல் நாளே தஞ்சை செல்லவிருப்பதாகவும் அங்கு சந்திப்பதாகவும் சொன்னார்.

இந்த சந்திப்பு எங்களுக்குள் சொல்லவொணா உற்சாகத்தை ஏற்படுத்திவிட்டது என்பதையும், பள்ளியில் தேர்வு முடிந்ததும் விடுமுறை நாட்களில் வெளியூர் பயணம் மேற்கொள்ள இருக்கும் போது பிள்ளைகள் எவ்வளவு மகிழ்ச்சியான மன நிலையில் இருப்பார்களோ அதே மன நிலையில் நாங்கள் இருந்தோம் என்பதை விளக்கத்தான் இந்த விரிவான விவரங்களை சொல்லியிருக்கிறேன்.

தஞ்சை என்றதுமே அங்கிருக்கும் நண்பர் இக்பால் அவர்களின் நினைவு எனக்கு வந்தது.. எங்கள் வங்கியில் மேலாளராக பணிபுரிந்து, விருப்ப ஓய்வு பெற்று தற்போது அவர் தஞ்சையில் பள்ளி நடத்தி வருகிறார். எனக்கும் அவருக்கும் ஒரு வினோத தொடர்பு உண்டு.

அது என்னவென்றால் அவரும் என்னைப்போலவே ஒரு வேளாண் அறிவியல் பட்டதாரி. அவரும் படிப்பை முடித்ததும் என்னைப் போலவே சில மாதங்கள் தமிழக வேளாண்மைத் துறையில் வேளாண்மை விரிவாக்க அலுவலராக பணிபுரிந்திருக்கிறார். அதுவும் நான் முதன்முதல் பணிபுரிந்த தலைஞாயிறு ஊராட்சி ஒன்றியத்திற்குட்பட்ட அதே நீர்முளை என்ற ஊரில்!

சிண்டிகேட் வங்கியில் நான் முதன்முதல் கள அலுவலராக பணியாற்றிய பொள்ளாச்சியில் அவரும் கள அலுவலராக பணியாற்றியிருக்கிறார்! சேலத்தில் நான் மேலாளராக வங்கியில் பணியாற்றியதுபோல் அவரும் சேலத்தில் மேலாளராக பணியாற்றியிருக்கிறார்!

அவரை சேலத்தில் ஒரு திருமணத்தில் சந்தித்தபோது, தான் விருப்ப ஓய்வு பெற்று தஞ்சையில் பள்ளி நடத்தி வருவதாகவும், அவசியம் தஞ்சை வந்தால் தனக்கு தெரிவிக்கவேண்டும் என்று அன்புக் கட்டளையிட்டிருந்தார்.

எனவே அவரை தொடர்பு கொண்டு எனது தஞ்சை வருகை பற்றி சொன்னதும் மிகவும் சந்தோஷப்பட்டு நான் தஞ்சை சென்றடையும் நாள் மற்றும் பயணிக்கும் இரயில் பற்றி கேட்டு, அவசியம் என்னை தஞ்சை இரயில் சந்திப்பில் வந்து சந்திப்பதாக சொன்னார்.

எங்களது இரயில் அதிகாலை 4.35 மணிக்கு தஞ்சை செல்லும் என்பதால் அவரை அந்த நேரத்தில் வந்து சிரமப்படவேண்டாம் என்றும், தஞ்சை வந்தபின் பின்னர் சந்திக்கலாம் என்றும் சொன்னேன். ஆனால் அவர் ‘அதெல்லாம் பரவாயில்லை சார். அவசியம் உங்களை வரவேற்க நிச்சயம் தஞ்சை சந்திப்புக்கு 11 ஆம் நாள் காலை 4.35 மணிக்கு முன்பு வருவேன்.’ என்று சொன்னார்.

செப்டம்பர் 10 நாள் காலை நண்பர் முகம்மது உஸ்மான் என்னைத் தொடர்புகொண்டு தான் அமெரிக்காவிலிருந்து சென்னை வந்துவிட்டதாகவும் தஞ்சை சென்றுகொண்டு இருப்பதாகவும் தெரிவித்தார்.

நான் பயணிக்க இருக்கும் மன்னை விரைவு இரயில் புறப்படும் நேரம் இரவு 10 மணி என்பதால் அன்று இரவு வீட்டிலிருந்து துணைவியாருடன் 9 மணிக்கே கிளம்பி எழும்பூர் இரயில் நிலையம் சென்றடைந்தேன். நாங்கள் சென்றபோது அந்த இரயில் நடைமேடையில் ஏற்கனவே நின்றுகொண்டு இருந்ததால் உடனே அதில் ஏறி அமர்ந்தோம்.

இரயிலின் உள்ளே எங்களது இருக்கையில் அமர யத்தனித்தபோது, அப்போது யாரோ என்னை பெயர் சொல்லி அழைப்பதைக் கேட்டு நிமிர்ந்து பார்த்தேன். என்னை அழைத்தவரை பார்த்ததும் எனக்கு ஓரே மகிழ்ச்சி. என்னை அழைத்தவர்  எனது இருக்கைக்கு அருகே அமர்ந்திருந்த எனது வகுப்பு நண்பர் சேதுராமன்.

அவர் எங்கள் ஊர் அருகே உள்ள பெண்ணாடத்தை (பெண்ணாகடம்) சேர்ந்தவர். படிக்கும்போது எனக்கு நெருங்கிய நண்பர். அவரது துணைவியாருக்கு வர சௌகரியப்படாததால் தான் மட்டும் தஞ்சை சந்திப்பு வருவதாக சொன்னார். அவரை எனது மனைவிக்கு அறிமுகப்படுத்திவிட்டு இருவரும் பேசிக்கொண்டு இருந்தோம்.

காலையில் தஞ்சை இரயில் சந்திப்பிலிருந்து நாங்கள் செல்லவேண்டிய ABI’s INN க்கு எப்படி செல்வது என நண்பர் சேதுராமன் கேட்டதற்கு, நண்பர் இக்பால் வருவதாக சொன்னதை சொல்லிவிட்டு, ‘அவரை நான் தொந்தரவு செய்ய விரும்பவில்லை. நாம் தானி (Auto) யில் அங்கு செல்வோம். அந்த ஹோட்டல் மிக அருகில் தான் உள்ளதாக நண்பர் பாலு சொல்லியிருக்கிறார்.’ என்று சொன்னேன்.

காலையில் 4 மணிக்கு எழுந்திருக்க வேண்டும் என்பதால் படுத்து உறங்க சென்றோம். காலை 4 மணிக்கு எழுந்து பார்த்தால் காலை 3.25 மணிக்கு கும்பகோணம் இரயில் நிலையத்தை விட்டு புறப்பட்டிருக்கவேண்டிய
எங்களது இரயில் கும்பகோணம் இரயில் நிலையத்தில் நின்றுகொண்டு இருந்தது.

எப்போது தஞ்சை போகுமோ என்று பேசிக்கொண்டிருக்கும்போது ஒரு வழியாய் புறப்பட்ட இரயில் காலை 5-10 மணிக்கு எங்களை தஞ்சை சந்திப்பில் இறக்கிவிட்டது.

கீழே இறங்கியதும் நண்பர் ஹரிராமன் வந்திருக்கிறாரா என்று பார்த்தபோது அவர் தன் துணைவியாருடன் எங்களை கடந்து சென்று கொண்டிருந்தார். அவருடன் சேர்ந்துகொண்டு நாங்கள் தஞ்சை இரயில் சந்திப்பு நிலையத்தை. விட்டு வெளியே வந்தோம்.

நடை மேடையில் நண்பர் இக்பாலைக் காணவில்லை. அதிகாலையில் தஞ்சை சந்திப்புக்கு என்னை வரவேற்க வரவேண்டாம் என நான் கேட்டுக்கொண்டதால் அவர் வரவில்லை போலும் என எண்ணிக்கொண்டு வெளியே வந்தால், வாசல் அருகே நண்பர் இக்பால் நின்றுகொண்டிருந்தார்!



தொடரும்