இந்தி திணிப்பு எதிர்ப்பு போராட்டம்.2

இந்த தொடர் பதிவில் அண்ணாமலைப் பல்கலைக் கழகத்தில் நான் படித்துக் கொண்டிருந்தபோது நடந்த நிகழ்வுகளை மட்டுமே எழுத நினைத்திருந்தேன்.ஆனால் இந்த இந்தி திணிப்பு போராட்டம் எப்போது ஆரம்பமானது, யார் யார் அதில் முதலில் பங்கேற்று நடத்தினார்கள் என்ற தகவல்களை புள்ளி விவரங்களோடு சொன்னால் தான் இதனுடைய பின்னணி இன்றைய தலைமுறையினருக்கு புரியும் என்பதால் அவைகளைத் தந்துவிட்டு பின்னர் அந்த நிகழ்வுகளைத் தரலாம் என எண்ணுகிறேன்.



புள்ளி விவரங்கள் சிலருக்கு படிக்க அலுப்பைத் தரலாம் . இருந்தாலும் அவை இங்கு முக்கியமானவை என்பதால் பொறுத்தருள வேண்டுகிறேன். (புள்ளி விவரங்கள் உபயம் : தஞ்சை நலங்கிள்ளி அவர்கள். அவருக்கு எனது மனமார்ந்த நன்றி! )

இந்தி திணிப்பு போராட்டம் சிலர் நினைப்பதுபோல் நாடு விடுதலை அடைந்த பிறகு ஆரம்பிக்கப்படவில்லை. அதற்கு முன்பாகவே 1938 லேயே ஆரம்பிக்கப்பட்டுவிட்டது.

நம் நாட்டை ஆண்ட ஆங்கிலேயர்கள் கடைசி காலத்தில், அதாவது 1937 இல் தங்கள் அரசின் கீழ், மாநிலங்களை இந்தியர்களே ஆள அனுமதித்தனர். அவ்வாறு அமையப்பெற்ற அரசுகள் Local Provincial Government என அழைக்கப்பட்டன.

அத்தகைய மாகாணங்களில் (Province) ஒன்றான சென்னை ராஜதானி (Madras Presidency) என அழைக்கப்பட்ட நமது மாநிலத்தில், தற்போதைய ஆந்திர மாநிலம், ஒரிசா மாநிலம், கர்நாடகத்தில் உள்ள பெல்லாரி,தென் கன்னடம் மற்றும் உடுப்பி மாவட்டங்கள், கேரளாவில் உள்ள மலபார் மாவட்டங்கள் (பாலக்காடு கோழிக்கோடு கண்ணூர், காசர்கோடு) ஆகியவைகள் இணைந்திருந்தன.

சென்னை ராஜதானியில் 1937 இல் நடந்த தேர்தலுக்கு பிறகு மூதறிஞர் இராஜாஜி அவர்கள் தலைமையில் காங்கிரஸ் ஆட்சி அமைந்தபோது, திரு இராஜாஜி அவர்கள் தான் முதன் முதலில் இந்தியை பள்ளிகளில் கட்டாய பாடமாக்கினார். அப்போது தான் இந்தி திணிப்பு எதிர்ப்பு போராட்டம் தொடங்கியது.

(பின்னர் திரு ராஜாஜி அவர்களே 1965 இல் இந்தி திணிப்பை எதிர்த்தது காலத்தின் கோலமா அல்லது காலத்தின் கட்டாயமா எனத் தெரியவில்லை.)

அரசு இந்தியை கட்டாய பாடமாக்க இருப்பதை எதிர்த்து 1938 ஆம் ஆண்டு சனவரித் திங்கள் 3 ஆம் நாள் திரு இராஜாஜி அவர்களின் வீட்டிற்கு முன் ஆர்ப்பாட்டம் நடத்திய 73 பெண்கள் உட்பட 1271 பேர் கைது செய்யப்பட்டனர். அங்கேதான் முதன் முதல் இந்தி திணிப்பு போராட்டதிற்கு பிள்ளையார் சுழி போடப்பட்டது!

பின்னர் 1938 ஆம் ஆண்டு பிப்ரவரி திங்கள் 27 ஆம் நாள் காஞ்சீபுரத்தில் நடந்த இந்தி திணிப்பு போராட்டத்தில் நாவலர் சோமசுந்தர பாரதியார், புரட்சிக்கவிஞர் பாரதிதாசன், அறிஞர் அண்ணா ஆகியோர் கலந்துகொண்டனர்.

மக்களின் எதிர்ப்பையும் பொருட்படுத்தாமல் 1938 ஆம் ஆண்டு ஏப்ரல் திங்கள் 21 ஆம் நாள் இந்தி பள்ளிகளில் கட்டாய பாடமாக்கப்பட்டது. அதை எதிர்த்து அதே ஆண்டு மே திங்கள் 28 ஆம் நாள் மாநிலம் முழுதும் உள்ள தமிழ் பற்றாளர்கள் (கவனிக்கவும். எந்த அரசியல் கட்சியினரும் அல்லர்.) ஒன்று கூடி நாவலர் சோமசுந்தர பாரதியார் தலைமையில் முத்தமிழ் காவலர் கி.ஆ.பெ.விசுவநாதன் அவர்களைக் கொண்ட இந்தி திணிப்பு எதிர்ப்பு இயக்கம் ஒன்றை தொடங்கினார்கள். அதே ஆண்டு ஜூன் திங்கள் 3 ஆம் நாள் சென்னை கோடம்பாக்கத்தில் நடந்த இந்தி எதிர்ப்பு மாநாட்டை தமிழ் அறிஞர் மறைமலை அடிகளார் தலைமை தாங்கி நடத்தினார்கள்.

இதுபோன்று 1938 ஆம் ஆண்டு ஆகஸ்ட் திங்கள் 1 ஆம் நாள் திருச்சியிலிருந்து சென்னைக்கு பாத யாத்திரையும் செப்டம்பர் திங்கள் 10 ஆம் நாள் சென்னை கடற்கரையில் தந்தை பெரியார் அவர்கள் கலந்துகொண்ட இந்தி திணிப்பு எதிர்ப்பு கூட்டமும் நடந்தேறியது. 1938-39 ஆம் ஆண்டுகளில் தமிழகம் முழுதும் இந்தி திணிப்பு எதிர்ப்பு கூட்டங்களும் ஆர்ப்பாட்டங்களும் நடத்தப்பட்டன.

1939 ஆம் ஆண்டில் முழுதும் பெண்கள் மட்டுமே கலந்துகொண்டு நடத்திய இந்தி திணிப்பு எதிர்ப்பு மாநாட்டை திருமதி தருமாம்பாள் அவர்கள் தலைமை தாங்கி நடத்தினார்கள். அதே ஆண்டு சனவரி திங்களில் இந்தி எதிர்ப்பு போராட்டம் நடத்தியதற்காக கைது செய்யப்பட்ட தாளமுத்து மற்றும் நடராசன் ஆகியோர் சிறையிலே மரணமடைந்தார்கள். இதுவே இந்தி திணிப்பை எதிர்த்து உயிர் துறந்தோருடைய முதல் நிகழ்வு.

(இவர்கள் நினைவாகவே எழும்பூர் காந்தி இர்வின் சாலையில் உள்ள அரசு கட்டிடத்திற்கு தாளமுத்து நடராசன் மாளிகை என பெயர் சூட்டப்பட்டுள்ளது)

1938 ஆம் ஆண்டு காங்கிரஸ் அரசு பதவி விலகியதைத் தொடர்ந்து பிப்ரவரி திங்கள் 21 ஆம் நாள் பொது மக்களின் எதிர்ப்பு காரணமாக, அப்போதைய சென்னை ராஜதானியின் ஆளுநர் Lord Erskine அவர்களால் இந்தியை கட்டாய பாடமாக ஆக்கப்பட்ட ஆணை திரும்பப் பெறப்பட்டது. அதனால் இந்தி திணிப்பு எதிர்ப்பும் தணிந்தது.

இரண்டு ஆண்டுகள் இந்தி எதிர்ப்பு போராட்டங்கள் ஏதும் இல்லாததால் 1942 ஆம் ஆண்டு சென்னை ராஜதானி அரசு திரும்பவும் பள்ளிகளில் இந்தியை கட்டாய பாடமாக்கியது. உடனே இந்தி திணிப்பு எதிர்ப்பு போராட்டமும் திரும்பவும் தொடங்கப்பட்டதும் அரசு தனது முடிவில் பின் வாங்கி அந்த ஆணையை திரும்பப் பெற்றது.

1946 ஆம் ஆண்டு சென்னை ராஜதானியில் திரு பிரகாசம் அவர்கள் தலைமையில் புதிய காங்கிரஸ் அரசு அமைந்ததும் திரும்பவும் இந்தி கட்டாய பாடமாக்கப்பட்டது. தந்தை பெரியார் அவர்கள் அறிஞர் அண்ணா அவர்களை இந்தி திணிப்பை எதிர்த்து ஆர்ப்பாட்டம் நடத்த பொறுப்பாளராக நியமித்தார். உடனே அரசு முன்போலவே தனது முடிவில் பின் வாங்கி அந்த ஆணையை திரும்பப் பெற்றது.

இப்படியாக அரசுக்கும், இந்தி திணிப்பு எதிர்ப்பாளர்களுக்கும் இடையே ‘கண்ணா மூச்சி’ ஆட்டம் நடந்துகொண்டிருக்கும்போது தான் இந்தியா விடுதலை அடைந்தது.


தொடரும்