இந்தி திணிப்பு எதிர்ப்பு போராட்டம்.29

இந்தி மொழித் திணிப்பு பற்றிய சச்சரவு ஓய்வதற்குள் அதே ஆண்டு (2014) செப்டம்பர் மய்ய அரசின் அலுவல் மொழித் துறை ஒரு சுற்றறிக்கையை அனுப்பி திரும்பவும் இன்னொரு சச்சரவு உண்டாக்க வழி வகை செய்தது. அது என்ன என்று அறிவதற்கு முன் ஜூலை திங்களில் நடந்த மற்றொரு நிகழ்வைப் பார்ப்போம்.




2014 ஆம் ஆண்டு ஜூலை திங்களில் மய்ய மனித வள மேம்பாட்டு அமைச்சகம் அனைத்து நடுவண் இடைநிலைக் கல்வி வாரிய (CBSE) பள்ளிகளுக்கு அனுப்பிய சுற்றறிக்கையில், அந்த ஆண்டு  ஆகஸ்ட் 7 ஆம் நாளிலிருந்து 14 ஆம் நாள் வரை வட மொழி வாரத்தை கொண்டாட வேண்டும் என்று பரிந்துரைத்ததோடல்லாமல், அந்த மொழியை கற்பிக்கவும், கற்றுக்கொள்ளவும் ஊக்குவிக்கும் நோக்கில் பேச்சுப்போட்டி மற்றும் கட்டுரைப்போட்டி போன்ற நிகழ்ச்சிகளை நடத்தவும் அறிவுறுத்தியது.

இந்த சுற்றறிக்கையை தமிழகத்தில் உள்ள அனைத்தும் அமைப்புகளும் எதிர்த்தன. தமிழக முதல்வர் செல்வி ஜெயலலிதா அவர்கள் பிரதமர் திரு மோடி அவர்களுக்கு எழுதிய கண்டன அஞ்சலில்.“தொன்மை வாய்ந்த தமிழ் மொழியை அடிப்படையாக கொண்டு தமிழகத்தில் மிகவும் வளமான கலாச்சாரம் இருக்கிறது. வலிமை வாய்ந்த சமூக நீதி மற்றும் தமிழ் மொழியை போற்றும் பல்வேறு பேரியக்கங்கள் தமிழகத்தில் இயங்கியிருக்கின்றன, இன்னும் செயல்படுகின்றன.

எனவே, இங்கு வடமொழி வாரத்தை கடைபிடிப்பது பொருத்தமாக இருக்காது. எனவே தமிழகத்தில் தமிழ் மொழி வாரத்தையும், மற்ற மாநிலங்களில் அந்தந்த மாநிலத்தின் அலுவல் மொழி வாரங்களும் கொண்டாடும்படி இடைநிலைக் கல்வி வாரிய (CBSE) நிர்வாகத்திற்கு மத்திய அரசு ஆணையிடவேண்டும்” என தெரிவித்திருந்தார்.

மய்ய அரசின் இந்த நடவடிக்கைக்கு எதிர்ப்பு தெரிவித்த தி.மு.க ‘இது ஆர்.எஸ்.எஸ்ஸின் செயல்திட்டம் என்றும் இதனால் நாடு உடைந்து போகும் அபாயம் உள்ளது’ என்றும் கூறியது.

பா.ஜ.கவுடன் தேசிய ஜனநாயகக் கூட்டணியில் இருந்த ம.தி.மு.க வின் பொதுச் செயலாளர் திரு வை.கோ ‘ஒரு குழுவினரின் மொழியை அனைவர் பேரிலும் திணிப்பது விஷமத்தனமானது மற்றும் ஆபத்தானது’ என்று சாடினார்.

பா.ஜ.கவுடன் தேசிய ஜனநாயகக் கூட்டணியில் அங்கம் வகித்த மற்றொரு கட்சியான பா.ம.க வின் தலைவர் மருத்துவர் இராமதாஸ் அவர்களோ ‘இது வடமொழி கலந்த கலாச்சாரத்தை திணிக்கும் முயற்சி.’ என்று சொல்லி எதிர்ப்பை தெரிவித்தார். புதுவை மாநிலத்திலும் இந்த சுற்றறிக்கைக்கு எதிர்ப்பு கிளம்பியது.

இது குறித்து CBSE பாட திட்டம் உள்ள பள்ளிகளுக்கிடையேயும் மாணவர்களுக்கிடையேயும் மாறுபட்ட கருத்துக்கள் ஏற்பட்டன. கடைசியில் நடுவண் இடைநிலைக் கல்வி வாரிய (CBSE) தென் மண்டல அலுவலர்கள், ‘வடமொழி பாடம் நடத்தாத பள்ளிகள் இந்த சுற்றறிக்கைப்படி செயல்படவேண்டியதில்லை என அறிவித்து அந்த விவாதத்திற்கு முற்றுப்புள்ளி வைத்தனர்.

ஆனால் மக்களின் மேல் மொழியை திணிக்கும் முயற்சியை மய்ய அரசு கைவிடவில்லை. 2014 ஆம் ஆண்டு செப்டெம்பர் 16 ஆம் நாள் நாட்டில் உள்ள அனைத்துப் பல்கலைக்கழகங்களுக்கும் நடுவண் உள்துறை அமைச்சகத்தின் கட்டுப்பாட்டில் இயங்கும் அலுவல் மொழித் துறையின் சார்பில் ஒரு சுற்றறிக்கை அனுப்பப்பட்டது.

அந்தக் துறையின் சார்பு செயலாளர் அனுப்பியிருந்த சுற்றறிக்கையில் ‘அனைத்துப் பல்கலைக்கழகங்களிலும் பட்டப்படிப்புகளில் இந்தியும், ஆங்கிலமும் முதன்மைப் பாடமாக கற்றுத்தர வேண்டும். மேலும் பட்டப்படிப்புகளில் சட்டம், வணிகவியல் ஆகிய பாடங்களை இந்தி வழியில் நடத்தவும் நடவடிக்கை எடுக்கப்பட வேண்டும்,’ என குறிப்பிடப்பட்டிருந்தது. அந்த சுற்றறிக்கை தொழிற்கல்வியை போதிக்கும் அண்ணா பல்கலைக்கழகத்திற்கு கூட அனுப்பட்டது.

தமிழக முதலமைச்சர் செல்வி ஜெயலலிதா அவர்களும் மற்றும் தமிழகத்தில் உள்ள கட்சிகளும் கடுமையான எதிர்த்ததன் காரணமாக அந்த அறிக்கையை நடுவண் அரசு திரும்ப பெற்றுக்கொண்டது.

அது குறித்து பல்லைக்கழக மானிய குழுவின் தலைவர் திரு வேத பிரகாஷ் அவர்கள் வெளியிட்ட அறிக்கையில் “ஆங்கிலத்துடன் இந்தியும் முதன்மை பாடமாக கற்பிக்கப்பட வேண்டும் என்ற முந்தைய சுற்றறிக்கை, கவனக்குறைவாக வெளியிடப்பட்டு விட்டது. எனவே, ‘இந்தி, கட்டாயம் அல்ல‘ என்ற புதிய சுற்றறிக்கையை வெள்ளிக்கிழமை (செப்டெம்பர் 19 2014) வெளியிட பல்கலைக்கழக மானிய குழு முடிவு செய்துள்ளது.

எப்படி கற்பிப்பது, யார் கற்பிப்பது, என்ன கற்பிப்பது என்பதை முடிவு செய்வது அந்தந்த பல்கலைக்கழகங்களின் தனிப்பட்ட உரிமை ஆகும்’ என்று கூறி தாங்களே ஏற்படுத்திய பிரச்சினைக்கு முற்றுப்புள்ளி வைத்தார்.
அந்த சுற்றறிக்கை இவ்வாறு இருந்தது.

“The last circular was issued inadvertently mentioning that Hindi be taught along with English as a primary language. UGC has decided to issue a circular tomorrow saying that Hindi is not mandatory. It is the prerogative of the university concerned to decide  how to teach, who to teach and what to teach."

நாட்டில் எவ்வளவோ தீர்க்கமுடியாத பிரச்சினைகள் இருக்க அவைகளை விட்டுவிட்டு, ஆட்சியில் அமரும் மய்ய அரசுகள், இந்த(தி) மொழியை திணிக்கும் முயற்சிக்கு முன்னுரிமை கொடுப்பது எதற்காக என்று தெரியவில்லை?

தொடரும்