மறக்கமுடியாத பொன்விழா சந்திப்பு! 12

நண்பர் கோவிந்தசாமி நண்பர் சரவணனுக்கு பொன்னாடை போர்த்திய பிறகு நண்பர் சரவணன் பணிபுரியும்போது தனக்கு ஏற்பட்ட அனுபவம் பற்றி சிறிது நேரம் பேசிவிட்டு பின்னர் தான் எழுதிய கவிதையை வாசித்தார்.

‘அண்ணாமலை அக்ரி 66’ என்ற தலைப்பில் அவர் எழுதியிருந்த கவிதை முழுதும் முகவரி கையேட்டில் வெளியாகியிருந்தது என்று முன்னரே சொல்லியிருந்தேன். 40 வரிகள் கொண்ட அந்த கவிதை முழுவதையும் இங்கு வெளியிட விருப்பம் இருந்தாலும் பதிவு நீண்டுவிடும் என்பதால் சில வரிகளை இங்கு தரலாமென எண்ணுகிறேன்.

உலகின்கண் உயர்ந்ததுவாம் உழவுத்தொழில்
உற்றமுறை கற்றிடவே உவப்புடனே ஒன்றிணைந்தோம்
உயருள்ளம் அண்ணாமலை அரசர் அருட்கொடையால்
உன்னதமாய் உயர்ந்து நிற்கும் பல்கலைக்கழகத்தில்

என்று ஆரம்பித்த அவர்

பூச்சிபிடிக்க நெட்டுடன் சயனைடு பாட்டிலுடன்
பூந்தோட்டம் சுற்றிவந்தோம் பட்டாம்பூச்சி பிடித்திடவே!
பார்த்த நல்செடிகளை பறித்துவந்து பாடம்செய்து
பாங்குடனே பராமரித்தோம் பதிவு ஏட்டில்

என்ற பகுதியை வாசிக்கும்போது பட்டாம்பூச்சி பிடித்திடவே என்ற சொற்களை படிக்கும்போது அழுத்தம் கொடுத்து படித்தபோது நண்பர்களின் கைத்தட்டலால் அரங்கமே அதிர்ந்தது அவர் வேடிக்கையாய் எதை சொல்கிறார் என்பதை புரிந்துகொண்டதால்!

(வேளாண் அறிவியல் இரண்டாம் ஆண்டில் படிக்கும் மாணவர்கள் பூச்சிகளை அதற்காக தரப்பட்ட வலைகொண்டு பிடித்து சயனைட் உள்ள புட்டியில் போட்டு அவை இறந்ததும், அவைகளைப் பதப்படுத்தி வாய்மொழித்தேர்வின் (Viva voce Test ) போது காண்பிக்கவேண்டும்.

மூன்றாம் ஆண்டு படிக்கும் போது பயிர்களை அழிக்கும் புழுக்களை அவைகள் இருக்கும் இலைகளோடு கொண்டு வந்து அறையில் ஒரு ஈகநார்ப்பையில் (Polythene Bag) வைத்து அவைகள் கூட்டுபுழுவாக மாறி பின்னர் பட்டாம்பூச்சியாக மாறிய பிறகு அவைகளை சயனைட் மூலம் கொன்று பதப்படுத்தி அதற்காக கொடுக்கப்பட்டுள்ள பெட்டியில் வைத்து வாய்மொழித்தேர்வின் போது காண்பித்து தேர்வாளர் கேட்கும் கேள்விகளுக்கு பதில் சொல்லவேண்டும் . இன்றைக்கும் மூன்றாம் ஆண்டு வேளாண் அறிவியல் படிக்கும் மாணவர்களின் அறைக்கு சென்றால் பல பைகளில் புழுக்களும் கூட்டுபுழுக்களும் இருப்பதை பார்க்கலாம்.)

அப்படி பூச்சிபிடிக்க கையில் வலையுடன் செல்லும் நண்பர்களில் சிலர் மகளிர் விடுதி அருகே உள்ள பூச்செடிகளில் பூச்சிபிடிக்க ‘தற்செயலாக’ செல்வதுண்டு. அதனால்தான் பட்டாம்பூச்சி பிடித்திடவே என்று அழுத்தம் கொடுத்து அவர் வாசித்தபோது அனைவரும் வாய்விட்டு சிரித்தோம்.

உடனே அவர் எங்களின் துணைவியர்கள் மற்றும் உறவினர்களைப் பார்த்து ‘யாரும் தவறாக எண்ணவேண்டாம். எங்கள் வகுப்புத் தோழர்கள் அனைவரும் அப்பழுக்கற்றவர்கள்.’ என்று உறுதியளித்து மீண்டும் சிரிப்பலைகளை உண்டாக்கினார்.

பணியிலே அமர்ந்திட்டோம் பாங்குடனே பணிசெய்தோம்
பாரெல்லாம் போற்றும் வண்ணம் பெயர் பெற்றோம்
அண்ணாமலை அக்ரி அறுபத்தாறு என்றாலே
அத்தனையும் வைரம் வைடூரியமென பெயரெடுத்தோம்

என்ற பகுதியைப் படிக்கும்போது மீண்டும் கைத்தட்டல்கள் தான்.

‘காக்கைக்கும் தன் குஞ்சு பொன் குஞ்சு' என்பது போல் நண்பர் சரவணன் எங்களையெல்லாம் வைரம் என்றும் வைடூரியமென்றும் சொல்லியிருக்கிறார் என்பது போல் சிலருக்கு தோன்றலாம்.

நண்பர் சரவணன் சொன்னது எந்த அளவுக்கு உண்மை என்பதை கொடுக்கப்பட்டிருந்த முகவரி கையேட்டில் சரி பார்த்தபோது நான் தெரிந்துகொண்டவை.

எங்கள் வகுப்புத்தோழர்களில், வேளாண்மைக்கல்வி கற்பிக்க சென்றவர்களில் ஒருவர் வேளாண்மைக் கல்லூரியின் முதல்வராகவும் (Dean), இருவர் தமிழ்நாடு வேளாண்மை பல்கலைக்கழகத்தில் பேராசிரியர் மற்றும் துறைத்தலைவராகவும், நால்வர் அதே பல்கலைக்கழகத்தில் பேராசிரியர்கள் ஆகவும், ஒருவர் அதே பல்கலைக்கழகத்தில் இணைப் பேராசிரியராகவும், ஒருவர் அதே பல்கலைக்கழகத்தில் விரிவாக்கத்துறை இயக்குனராகவும் பணியாற்றியிருக்கிறார்கள்.

அண்ணாமலைப் பல்கலைக்கழகத்தின் வேளாண் புலத்தில் (Faculty of Agriculture) இருவர் பேராசிரியர் மற்றும் துறைத்தலைவர்களாகவும், இந்திய வேளாண்மை மற்றும் ஆராய்ச்சி நிறுவனத்தில் (Indian Agricultural Research Institute) ஒருவர் பேராசிரியராகவும், அமெரிக்கா மற்றும் கனடாவில் நகர காடுகள் மற்றும் பூங்காக்கள் (Urban forestry and Parks) துறையில் ஒருவர் இயக்குனராகவும் பணியாற்றியிருக்கிறார்கள்.

வேளாண்மைத்துறைக்கு பணியாற்ற சென்றவர்களில், புதுவை வேளாண்மைத் துறையில் கூடுதல் இயக்குனராக (Additional Director) ஒருவரும், தமிழக வேளாண்மைத் துறையில் இணை இயக்குனர்களாக (Joint Directors) 8 பேரும், துணை இயக்குனர்களாக (Deputy Directors) 4 பேரும், உதவி இயக்குனராக (Assistant Director) ஒருவரும், தமிழக தோட்டக்கலைத் துறையில் துணை இயக்குனராக (Deputy Director) ஒருவரும் திறம்படப் பணியாற்றியிருக்கிறார்கள்.

வேளாண்மைத் துறையில் பணியாற்றிய ஒருவர் பணியை ஆரம்பத்திலேயே துறந்து தான் படித்தபோது கற்றுக்கொண்ட தொழில் நுட்ப உத்திகளைக் கையாண்டு தனது சொந்த ஊரில் வேளாண்மையை வெற்றிகரமாக இன்றும் செய்து வருகிறார். இன்னொருவர் தனியாக காளான் தயாரிப்பு தொழிலை மேற்கொண்டிருந்திருக்கிறார்.

கரும்பு ஆலைப் பணிக்கு சென்றவர்களில் ஒருவர் தலைமை கரும்பு அலுவலராகவும், இன்னொருவர் கரும்பு அலுவலராகவும், Spic உர நிறுவனத்தில் ஒருவர் வட்டார மேலாளராகவும் இன்னொருவர் முதுநிலை மேலாளராகவும், எண்ணைப் பனை (Oil Palm) நிறுவனத்தில் தலைமைப் பொது மேலாளராக ஒருவரும் வும், மய்ய அரசின் உணவுத் துறையில் வட்டார இயக்குனராக ஒருவரும், தோட்டபயிர்கள் நிறுவனத்தில் (Plantation Company) மேலாளராக ஒருவரும் பணிபுரிந்திருக்கிறார்கள்.

ஒருவர் தன்னியல் ஆலோசகராகவும் ( Independent Consultant), ஒருவர் வேளாண்மைப் பள்ளியில் பயிற்றுநர் (Instructor) ஆகவும் இருந்திருக்கிறார்கள்.

ஒரு மிகப் பெரிய மய்ய அரசு நிறுவனமான தேசிய நூற்பாலைக் கழகத்தின் தலைவர் மற்றும் மேலாண்மை இயக்குனராக (Chairman & Managing Director) ஒருவரும் , இந்திய அரசின் ஒலிபரப்பு சேவையில் (Indian Broadcasting Service) சேர்ந்து அகில இந்திய வானொலி நிலையத்தின் இயக்குனராக (Station Director AIR) இன்னொருவரும் சிறப்பாக பணியாற்றியிருக்கிறார்கள்.

வங்கிப்பணிக்கு சென்றவர்களில், ஸ்டேட் பாங்க் கில் துணை மேலாளர்களாக நான்கு பேரும், நாட்டுடைமையாக்கப்பட்ட வங்கிகளில் முதுநிலை மேலாளர்களாக இருவரும், முதன்மை மேலாளராக ஒருவரும், துணைப் பொது மேலாளராக ஒருவரும் பணியாற்றியிருக்கிறார்கள்.

எங்களது வகுப்புத்தோழர்கள் படித்து முடித்து பணியில் சேர்ந்தபிறகு பல துறைகளில் உயர் பொறுப்புகளில் இருந்திருக்கிறார்கள் என்ற உண்மையை அந்த முகவரி கையேடு தெரிவித்தபோது நண்பர் சரவணன் சொன்னதில் சிறிதளவு உண்மை உள்ளது எனது கருத்து.

அந்த கையேடு தெரிவித்த மற்றுமொரு தகவல்.

அண்ணாமலைப் பல்கலைக் கழகத்தில் வேளாண்மையில் இளம் அறிவியல் (BSc.(Agri)) பட்டப்படிப்பை முடித்து வெளியே வந்தபின், எங்களில் 13 பேர் முனைவர் (PhD) பட்டத்தையும், ஒருவர் இரண்டு முனைவர் பட்டங்களையும், 9 பேர் வேளாண்மையில் முதுநிலை அறிவியல் (MSc.(Agri)) பட்டத்தையும், முதுகலை மேலாண்மை பட்டத்தை (MBA) ஒருவரும், பட்டமேற்படிப்பு பட்டயத்தை (PGD) மூவரும், இளம் அறிவியல் (கல்வி) பட்டத்தை (B.Ed) ஒருவரும், இந்திய வங்கிகளின் நிறுவனத்தின் சான்றிதழை (C.A.I.I.B) இருவரும் பெற்றிருக்கிறார்கள் என்பதுதான் அது.


கவிதை வாசித்த நண்பர் சரவணன் இறுதியாக

காவிரித்தாய் பாயும் கழனிநிறை தஞ்சையிலே
கரிகால் பெருவளத்தான் கால் பதித்த பூமியிலே
காலிரண்டு நூற்றாண்டு பொன்விழா நாளினிலே
கன்னித்தமிழால் கொண்டு வாழ்த்துகிறேன் நூறாண்டு
வாழ்கவேன்று!

என்று முடித்தபோது எழுந்த கரவொலி அடங்க பல மணித்துளிகள் ஆயின.

தொடரும்