தொடரும் சந்திப்பு 16

புல்வெளியை அடைந்தபோது ஏற்கனவே பல நண்பர்கள் குடும்பத்தினருடன் அங்கே குழுமியிருந்தனர். 2016 ஆம் ஆண்டு  தஞ்சையில் நடந்த சந்திப்புக்கு பிறகு சந்திப்பதால், எல்லோரும் மகிழ்ச்சியாக ஒருவருக்கொருவர்  நலம் விசாரித்துக்கொணடும். புகைப்படம் எடுத்துக்கொண்டும் இருந்தார்கள்.  

நானும்  அவர்களுடன் சேர்ந்து கொண்டதும், எல்லோரும் கேட்ட ஒரே கேள்வி நான் ஏன் என மனைவியை அழைத்து வரவில்லை என்பதுதான். 

வழக்கம்போல் நண்பர் ஜெயராமன் அவருடைய குடும்பத்தினரை அழைத்து வந்திருந்தார். இந்த தடவை முதல்  முறையாக  நண்பர் சீத்தாராமன் கலந்து கொண்டார். அவரைப் பார்த்ததும் மனதில் பழைய நினைவுகள் வந்து போயின. 

1962 ஆம் ஆண்டு அண்ணாமலைப் பல்கலைகழகத்தில் வேளாண் அறிவியல் பட்டப் படிப்பிற்காக நடத்தப்பட்ட நேர்முகத் தேர்வின் போது  முதன் முதல் நான் சந்தித்தது நண்பர் சீத்தாராமனைத்தான். 

எங்களது நேர்முகத்தேர்வு பல்கலைக் கழக பட்டமளிப்பு மண்டபமான ஸ்ரீனிவாச சாஸ்திரி ஹாலில், துணைவேந்தர் அறையில் நடந்தது. நேர்முகத்தேர்வுக்கு சென்றபோது அங்கிருந்த உதவியாளர் முதலில் தகவல் பலகையில் உள்ள அறிக்கையைப் பார்த்துவிட்டு வரும்படி எங்களிடம் சொன்னார். 

தகவல் அறிக்கையில் ‘வேளாண் அறிவியல் பட்டப் படிப்பிற்கான நேர்முகத் தேர்வுக்கு வரும் மாணவர்கள் திருக்குறளில் ‘உழவு’ அதிகாரத்தில் உள்ள பத்து குறள்களையும் படித்துவிட்டு வரவேண்டும் என்றும். மாணவர்களுக்கு உதவுவதற்காக பல்கலைக்கழக நூல் நிலையத்தில் நூற்றுக்கும் மேற்பட்ட திருக்குறள் நூல்கள் வைக்கப்பட்டிருப்பதாகவும் சொல்லப்பட்டிருந்தது. 

அதைப் படித்துவிட்டு நூல் நிலையம் எங்கிருக்கிறது என்று யோசித்துக்கொண்டு இருக்கும்போது, அந்த நேர்முகத்தேர்வுக்கு வந்திருந்த மாணவர் ஒருவர், ‘நான் இங்கு தான் புகுமுக வகுப்பு படித்தேன். எனவே உங்களுக்கு நூல் நிலையத்தைக் காட்டுகிறேன். என்னோடு வாருங்கள்’ என்று கூடி அழைத்து சென்றார். அவர் வேறு யாருமல்லர். நண்பர் சீத்தாராமன் தான். 

வகுப்புத்தோழர் ஆகுமுன்னே ஏற்பட்ட அந்த நட்பு, படிக்கும்போதும் தொடர்ந்தது. புவனகிரியை சேர்ந்த அவர் பல்கலைக்கழக விடுதியில் தங்கியிருக்கவில்லை. புவனகிரி அண்ணாமலை நகரிலிருந்து 10 கி.மீ தொலைவில் இருந்ததால் விடுதியில் தங்காது பயிலும் மாணவராக (Day Scholar) இருந்தார். 

முதலாம் ஆண்டு அரையாண்டுத் தேர்வை  மதியம் வைத்திருந்தார்கள். அப்போது தினம் தேர்வு அறைக்கு போகுமுன் என் அறைக்கு வந்துவிட்டு எங்களோடு சேர்ந்து தேர்வு எழுத வருவார்.

அப்படி ஒரு நாள் மதியம் வந்தபோது நான் படித்துக்கொண்டிருந்த தாவரவியல் (Botany) குறிப்புகளை (Notes) பார்த்துவிட்டு என்ன இதை படித்துக்கொண்டு இருக்கிறீர்கள். இன்று இயற்பியல் (Physics) தேர்வு அல்லவா என்றார். அதற்கு நான் ‘இல்லையே. தேர்வு அட்டவணைப்படி இன்று தாவரவியல் தேர்வுதானே’ என்று நான் சொன்னதை எனது அறை நண்பர்களும் ஆமோதித்ததால், அவருக்கு என்னவோ போல் ஆகிவிட்டது. 

காரணம் முதல் நாள் இரவிலும், மற்றும் அன்று காலையிலும் இயற்பியல் பாடத்தைப் படித்துவிட்டு வந்தவரிடம் தாவரவியல் தேர்வு என்று சொன்னால் எப்படி இருக்கும். ஆனால் சற்றும் கவலைப்படாமல் ‘என்னிடம் உங்களுடைய குறிப்புகளைத் தாருங்கள். நான் படித்துவிட்டு தேர்வு எழுதுகிறேன்’ என்று சொன்னார். 

அப்போது மணி மதியம் ஒரு மணி. தேர்வு ஆரம்பமாகும் நேரம் மதியம் 2 மணி. 2.30 மணி வரை தேர்வு அறைக்குள் நுழைய அனுமதிப்பார்கள் என்பதால் 1.30 மணி நேரத்தில் படித்துவிட்டு தேர்வு எழுத இருப்பதாக அவர் சொன்னபோது எங்களுக்கு ஆச்சரியமே ஏற்பட்டது.  

அது போலவே எனது பாடக்குறிப்புகளை வாங்கிக் கொண்டுபோய் தேர்வு அறைக்கு வெளியே மரத்தடியில் அமர்ந்து படித்துவிட்டு, சரியாக 2.25 மணிக்கு தேர்வு அறைக்கு உள்ளே வந்து கேள்வித்தாளை வாங்கி தேர்வு எழுதினார். தேர்வுகள் முடிந்து முடிவுகள் அறிவிக்கப்பட்டபோது நல்ல மதிப்பெண்கள் பெற்று தேறியிருந்தார். 

அரையாண்டுத் தேர்வில் தேறியிருப்பது அப்படி என்ன முக்கியம் என நினைக்கலாம். அப்போதெல்லாம் பள்ளி இறுதியாண்டு, புகுமுக வகுப்புகளில் அரையாண்டு தேர்வை தெரிவு (Selection) தேர்வு என்பார்கள்.அந்த தேர்வில் எல்லா பாடங்களிலும் வெற்றி பெற்றால் மட்டுமே இறுதித் தேர்வை எழுதலாம்.

இல்லாவிடில் திரும்பவும் அந்த ஆண்டு பாடத்தை அடுத்த ஆண்டில் படித்து தெரிவு தேர்வை எழுதி வெற்றி பெறவேண்டும். இதே நடைமுறை எங்களது வேளாண் அறிவியல் பட்டப் படிப்பி‌ல், நான்கு ஆண்டுகளிலும் கடைப்பிடிக்கப்பட்டது. எனவே அன்று நண்பர் சீத்தாராமன் அந்த ஒரு பாடத்திற்கான தேர்வில் வெற்றி பெற்றிருக்காவிடில் ஒரு ஆண்டு படிப்பு வீணாகியிருக்கும். 

அந்த இக்கட்டான நிலையிலும் கவலைப்படாமால், பதற்றமில்லாமல் 1.30 மணி நேரத்திற்குள் முன்பு படித்தவைகளை மனதில் வாங்கி  தேர்வை எதிர்கொண்டு வெற்றி பெற்றவரை  எப்படி என்னால் மறக்கமுடியும்? உண்மையில் அவர் ஒரு முன் மாதிரி (Role Model) மாணவர் தான்.  

அவரைப் பார்த்து பேசி அவருடனும் மற்ற சில நண்பர்களுடனும்  புகைப்படம் எடுத்துக்கொண்டேன். 

புகைப்படத்தில் இருப்போர்; இடமிருந்து வலமாக.நான், சங்கரன், நடராஜன்,நாச்சியப்பன்,சீத்தாராமன்,செல்லப்பா மற்றும் T.N.பாலசுப்ரமணியன் 

இது போன்ற சந்திப்புகள் நம்முடைய பழைய நினைவுகளை மீட்டெடுப்பதால் நமக்குள் ஒரு புதிய உற்சாகத்தைத் தந்து நம்மை மனதளவில் இளமையாக்குகின்றன என்பது எனது கருத்து. 

தொடரும்