என் பெயர் பட்ட பாடு!

எனது தந்தை ஒரு தீவிர சிவ பக்தர் என்பதால்,
எங்கள் வீட்டில் அனைவருக்கும் சிவன்
சம்மந்தப்பட்ட பெயராகவே வைத்திருந்தார்.

அப்படி அவர் எனக்கு இட்ட பெயர் தில்லையில்
உள்ள நடராசப்பெருமானின் இன்னொரு பெயரான
நடனசபாபதி என்பதாகும்.அவர் எனக்கு இந்த
பெயரை சூட்டியபோது நினைத்துக்கூட
பார்த்திருக்கமாட்டார்,என் பெயர் பிற்காலத்தில்
சில பேர் வாயில் புகுந்து என்ன பாடுபடப்
போகின்றது என்று.

என் பெயர் அத்தனை கடினமானதா என்று நானே
சில சமயம் யோசித்ததுண்டு.காரணம் என்
பெயரை சரியாக உச்சரித்தவர்களை விட தவறாக
உச்சரித்தவர்கள் தான் அதிகம் என்பதால்!

நான் பள்ளியில் எட்டாம் வகுப்பு படிக்கும் வரை
எனது பெயர் சரியாகவே உச்சரிக்கப்பட்டது.
அதுவரை நான் எனது பெயரை ஆங்கிலத்தில்
Natanasabapathy என்றே எழுதிவந்தேன்.ஒன்பதாம்
வகுப்பு வந்தபோது SSLC புத்தகத்தில் விருத்தாசலம்
பள்ளியில், எனது ஆசிரியர் ஆங்கிலத்தில் என்
பெயரை எழுதும்போது மூன்றாவது எழுத்தான
‘t’ ஐ ‘d’ ஆக மாற்றி Nadanasabapathy என
எழுதிவிட்டார்.அதனால்தான் சிக்கலே வந்தது.

கல்லூரி முடிக்கும் வரை எனது முழுப்பெயரைச்
சொல்லி யாரும் கூப்பிட்டதில்லை,வருகைப்
பதிவை எடுக்கும் ஆசிரியர்களைத்தவிர!

வீட்டிலும், பள்ளி மற்றும் கல்லூரியிலும்
எல்லோரும் என்னை நடனம் என்றே சுருக்கி
அழைத்தனர்.

அண்ணாமலைப் பல்கலைக் கழகத்தில் படித்தபோது,
பெயர் நீளமாக இருக்கிறதென்று எனது புத்தகங்களில்
V.N.S.Pathy என சுருக்கமாக எழுத ஆரம்பித்தேன்.
நண்பர்கள் சில விளையாட்டாக வனஸ்பதி(!) என
அழைத்ததால் அவ்வாறு எழுதுவதை விட்டுவிட்டேன்.

வேலையில் சேர்ந்ததும்,அதுவும் முதன் முதல்
கர்நாடக மாநிலத்தில் தேசிய விதைக் கழகத்தில்
சேர்ந்தபோது, அங்கு என்னோடு பணிபுரிந்த
நண்பர்கள் குறிப்பாக வட மாநில நண்பர்கள்
முழுப் பெயரை சொல்லாமல் எனது பெயரில்
உள்ள பின்பகுதியை மட்டும் எடுத்து சபாபதி
என்றே அழைத்தனர்.

அந்த பெயரே, பின் சிண்டிகேட் வங்கியில் சேர்ந்த
பிறகும் நான் பணி ஓய்வு பெறும் வரை நிலைத்தது.
இன்றைக்கும் எனது வங்கி நண்பர்களுக்கு சபாபதி
ஆகவும், உறவினர்கள் மற்றும் பள்ளி,கல்லூரி
நண்பர்களுக்கு நடனமாகவும் இருக்கிறேன்.

இப்படி என்னை அழைத்ததில் எனக்கு
வருத்தமில்லை.காரணம் இது ஒரு நெருக்கத்தை
உண்டாக்கியது என்பதால்.

ஆனால் எனது பெயர் சிலருக்கு வியப்பைத் தந்தது
என்பதை 1967 ஆம் ஆண்டு கர்நாடக மாநிலத்தில்
உள்ள கதக் என்ற ஊரில் பணி புரிந்தபோது
தெரிந்துகொண்டேன்.

ஒருநாள், ஒரு விவசாயி, என்னுடைய பெயர் என்ன
என்று கேட்டார்.நான் சபாபதி என்றதும், அவர்
சிரித்துக்கொண்டே,‘எந்த சபைக்கு? லோக் சபைக்கா
அல்லது ராஜ்ய சபைக்கா?’ என்றது எனக்குப்
புரியவில்லை. பின்புதான் தெரிந்தது சபாபதி
என்றால் சபாநாயகர் என்ற பொருளாம்.!

நான் பணி புரிந்துகொண்டு இருந்த சிண்டிகேட்
வங்கியில், 70 களில் இயக்குனராக, சிற்பக்கலை
வல்லுனர் திரு கணபதி ஸ்தபதி அவர்கள் இருந்தார்.
(குமரி முனையில் உள்ள வள்ளுவர் சிலை அவரது
கைவண்ணத்தால் எழுந்ததுதான்)

மற்ற மாநிலங்களில் எல்லோருக்கும் துணைப்பெயர்
(Sur name) உண்டு. அதனால் அவரது பெயரில் உள்ள
பாதியையும் எனதுபெயரில் உள்ள பாதியையும்
துணைப்பெயர் என நினைத்து,எனது பெயரை சரியாக
படிக்காமல் தில்லியில்,‘மிஸ்டர் ஸ்தபதி’ என்று
என்னை அழைத்தவர்கள் அநேகம். இன்னும் சிலபேர்
என்னை,‘நீங்கள் திரு ஸ்தபதி அவர்களுக்கு
உறவினரா?’ என்று கேட்டதும் உண்டு.

புதுதில்லியில் பணிபுரிந்தபோது என்னை
ஒரிஸ்ஸாவைச் (ஒடிஷாவை) சேர்ந்தவன் என
நினைத்து,சத்பதி என அழைத்தவர்கள் தான் அதிகம்.
காரணம் அப்போது ஒடிஷாவைச் சேர்ந்த ஒரு பிரபல
பெண் அரசியல்வாதியின் பெயர் நந்தினி சத்பதி ஆகும்.

நான் கோவையில் எங்கள் வங்கியில் வட்டார
மேலாளராக பணிபுரிந்துகொண்டு இருந்தபோது, அங்கு
வந்த எங்கள் செயல் இயக்குனர் (Executive Director)
‘மிஸ்டர். சத்பதி நீங்கள் ஒரிஸ்ஸாவை சேர்ந்தவரா?’
எனக் கேட்டபோது ‘இல்லை’ எனக்கூறி எனது பெயர்
பற்றி ஒரு சிறிய விளக்கமே தரும்படி ஆகிவிட்டது.
எனது பெயரின் பொருளைக் கூறியதும் அவர்,
‘உங்களுக்கு ஆடத்தெரியுமா?’ என்று கேட்டார்.
(Do you know Dancing?) அதற்கு நான், ‘இல்லை.சார்.
ஆனால் நான் மற்றவர்களை ஆடவைப்பேன்.’
(No. Sir. But I make others to dance.) என்றதும் அதன்
பொருளை உணர்ந்து அவர் சிரித்துவிட்டார்!

எங்களது வங்கித் தலைமையகத்தில் பணிபுரிந்தபோது,
என்னை நந்தன் சபாபதி என்றும் நந்தன் என்றும்
சிலர் அழைத்தபோது அவர்களிடம் என் பெயர் பற்றி
ஒரு குட்டி பிரசங்கமே செய்யும்படி ஆகிவிட்டது.

சரி வட இந்தியாவிலும் மற்ற மாநிலங்களிலும் தான்
எனது பெயரை சரியாக உச்சரிக்க(படிக்க)முடியவில்லை
போலும் என நினைத்திருந்த என்னை, அதுவும் தவறு
என்று உணர்த்தியது சமீபத்திய நிகழ்வு.

போனவாரம் ஒரு நாள் எனது வீட்டு அழைப்பு
மணியை யாரோஅடிப்பது அறிந்து, கதவைத்திறந்தேன்.
அஞ்சல் அலுவலகத்திலிருந்து ஒரு விரைவு அஞ்சலை
(Speed Post) எடுத்து வந்த ஒரு அஞ்சல் ஊழியர், என்னிடம், ‘நடேச பூபதி இருக்கிறாரா?’என்றார்.முதலில்,
‘இல்லை’ என்றேன். பின் சந்தேகப்பட்டு அந்த அஞ்சலை
வாங்கிப்பார்த்ததில் அது எனக்கு வந்த அஞ்சல்தான்.
என் பெயர் சரியாகத்தான் எழுதப்பட்டு இருந்தது.

நான் கோபத்தோடு கேட்டேன்.’உங்களுக்கு படிக்கத்
தெரியாதா?’ என்று.அவரும்,‘சாரி.நான் சரியாக
பார்க்கவில்லை.’ என்றார்.நான் வெளியே காம்பௌண்ட்
சுவரில் எனது பெயர் தமிழில் உள்ளதே,அதைப்
பார்த்தாவது சரியாக சொல்லியிருக்கலாமே? என்றேன்
அவர் ஒன்றும் சொல்லாமல் அந்த அஞ்சலைக்
கொடுத்துவிட்டு சென்றுவிட்டார்.

இப்போது எனக்கு உள்ள சந்தேகமே உண்மையிலேயே
எனது பெயர் படிக்க அல்லது உச்சரிக்க அத்தனை
கடினமானதா? புதிராகவே உள்ளது!