மறக்கமுடியாத பொன்விழா சந்திப்பு! 6

அரங்கினுள் நுழைந்தபோது அங்கே இருந்த மேடையின் பின்னே உள்ள திரையில் எங்களது சந்திப்பு பற்றிய இன்னொரு பதாகை மிளிர்ந்துகொண்டு இருக்க, அந்த மேடையில் அமர்ந்து தஞ்சையைச் சேர்ந்த இசைக்கலைஞர் திரு S.K. வேதய்யன் அவர்கள் தன் குழுவினருடன் வீணையை மீட்டி, வருவோருக்கு செவிக்கு விருந்து அளித்துக்கொண்டு இருப்பதைக் கண்டேன்.

வயிற்றுக்கு உணவளிக்கு முன் சிறிது செவிக்கும் உணவு அளிக்க நண்பர் பாலுவும் விழா ஏற்பாடு செய்திருந்த மற்ற நண்பர்களும் ஏற்பாடு செய்திருந்தார்கள் போலிருக்கிறது என்று எண்ணி, சற்று நேரம் இசையை கேட்டு இரசிக்கலாமே என அமர்ந்தேன்.

ஆனால் இசையை முழுமையாய் கேட்க இயலவில்லை. காரணம் அதற்குள் உள்ளே நுழைந்த நண்பர்களைக் கண்டு எழுந்து நின்று வரவேற்று பேசிக்கொண்டு இருக்கவேண்டியதாயிற்று.

‘காலை சிற்றுண்டி தயாராக உள்ளது. வாருங்கள் அதை சாப்பிட்டுவிட்டு பேசுவோம். என்ற குரல் கேட்டு, வீணை இசையை பின்னர் கேட்டு இரசிக்கலாம். இப்போது சிற்றுண்டியை சுவைக்கலாம் என்று என் துணைவியாருடன் அந்த அரங்கிற்கு பின் இருந்த அறைக்கு செல்ல யத்தனித்தபோது அந்த அறைக்கு செல்லும் நுழைவாயிலில் இந்த சந்திப்பு சிறப்பாக நடைபெற பல நாட்கள் உழைத்த நண்பர்கள் நின்றுகொண்டு வருபவர்களையெல்லாம் வரவேற்றுக்கொண்டு இருந்தார்கள்.

அங்கு நின்றிருந்தவர்களில், விழா ஏற்பாட்டர்களான தஞ்சை நண்பர்கள் பாலு. முருகானந்தம், நாகராஜன், ஜனார்த்தனம், மற்றும் பெத்தபெருமாள் ஆகியோரில் நண்பர் முருகானந்தம் மற்றும் பெத்தபெருமாள் ஆகியோர் அங்கு இல்லை அவர்கள் உள்ளே இருந்தார்கள் போலும். மற்ற நண்பர்களோடு அவர்களுக்கு விழா நடக்க பெரிதும் உதவியாய் இருந்த சிதம்பரம் நண்பர்கள் கோவிந்தசாமியும் நாச்சியப்பனும் உடன் இருக்க, அங்கு நண்பர் கம்பம் சுப்ரமணியனும் நின்றிருந்தார்.

படத்தில் இருப்போர். இடமிருந்து வலம் : ஜனார்த்தனம். நாகராஜன் கோவிந்தசாமி நாச்சியப்பன்,பாலசுப்ரமணியன் (பாலு) மற்றும் சுப்ரமணியன்

அவர்களோடு சிறிது நேரம் பேசிவிட்டு சிற்றுண்டி வழங்கப்படும் அறைக்கு சென்றேன். அங்கே எடுத்தூண் (Buffet) முறையில் சிற்றுண்டி ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருந்தது. அங்கே நண்பர் முருகானந்தம் எல்லோரையும் உபசரித்துக்கொண்டு நின்றிருந்தார்.

ஏற்கனவே உள்ளே சென்றிருந்த நண்பர்களும் அவர்களுடைய குடும்பத்தினரும் சிற்றுண்டியை எடுத்துக்கொண்டும் பேசிக்கொண்டும், சிலர் அமர்ந்து சாப்பிட்டுக்கொண்டு இருப்பதையும் கண்டேன்.

சிற்றுண்டிகள் வைக்கப்பட்டிருந்த மேசைமீது கேசரியோடு,இட்லி,சாம்பார்,வடை,சட்னி,பொங்கல்,ஊத்தப்பம்,ஆம்லெட்,ஆகியவகைகளுடன் ரொட்டி (Bread), வெண்ணெய், பழப்பாகு (Jam), ஓட்ஸ் பால், பழத்துண்டுகள், பழச்சாறு, காஃபி மற்றும் தேநீர் ஆகியவைகள் இருந்தன.

அவைகளைப் பார்த்ததும் மாயா பஜார் திரைப்படத்தில் திருச்சி லோகநாதன் அவர்களின் குரலில் நடிகர் ரங்கராவ் அவர்கள் ‘கல்யாண சமையல் சாதம்’ என்று பாடியது போல் பாடவேண்டும் போல் இருந்தது எனக்கு.

அந்த பாடலை கேட்காதவர்களுக்கும், திரும்பவும் அதை கேட்டு இரசிக்க விரும்புவர்களுக்கும் கீழே தந்திருக்கிறேன் காணொளியாக.
(நன்றி: திரு கிருபாகரன் சௌந்தராஜன் அவர்கட்கு)






அங்கு இருப்பவைகளில் எதை எடுப்பது எதை விடுவது எனத் தெரியாமல் சிறிது நேரம் திகைத்தேன். எல்லாவற்றையும் சாப்பிட ஆசை இருந்தாலும் ஔவைப்பாட்டி பாடியது போல்

ஒருநாள் உணவை ஒழியென்றால் ஒழியாய்
இருநாளுக்கு ஏலென்றால் ஏலாய்-ஒருநாளும்
என்னோ வறியாய் இடும்பைகூர் என்வயிறே
உன்னோடு வாழ்தல் அரிது.

அனைத்தையும் சாப்பிட வயிறு இடம் கொடாதே. ஆகையால் ‘பசித்திரு’ என்று வள்ளலார் இராமலிங்க அடிகள் சொன்னதுபோல் விரும்பிவற்றை மட்டும் அளவோடு சாப்பிட்டுவிட்டு படிக்கும்போது நெருங்கிய நண்பர்களான முகம்மது உஸ்மான் மற்றும் மீனாட்சி சுந்தரம் ஆகியோருடன் சிறிது நேரம் பேசிக்கொண்டு இருந்தேன்.

இடப்புறம் நானும் வலப்புறம் நண்பர் மீனாட்சி சுந்தரமும் இருக்க நடுவில் நாங்கள் பேசுவதை உன்னிப்பாய் கேட்பது நண்பர் முகம்மது உஸ்மான்.

ஆங்காங்கே நண்பர்கள் பேசிக்கொண்டு இருக்க

நான் அரங்க அறைக்கு செல்ல வந்த வழியே திரும்பும்போது. அங்கே பொன் விழா சந்திப்புக்கு வந்த நண்பர்கள் பதிவு செய்துகொண்டு (Registration) இருப்பதைப் பார்த்து நானும் பதிவு செய்ய அங்கு சென்றேன்.


தொடரும்