கருணைக் கொலையை அனுமதிக்கலாமா?

கருணைக்கொலையை அனுமதிக்கலாமா என்பது இப்போது உச்ச நீதிமன்றத்தின் முன்பு உள்ள கேள்வி. அதற்கு முன் கருணைக் கொலை என்றால் என்ன என்று தெரிந்து கொள்வது அவசியம். Euthanasia என்ற ஆங்கிலத்தில் சொல்வதைத்தான் கருணைக் கொலை என்று தமிழில் சொல்கிறோம்.

ஆனால் இந்த மொழிபெயர்ப்பு சரியானதாகத் தெரியவில்லை. கொலை என்பது ஒருவரை மரணமடையச் செய்வது. அந்த செயல் குற்றமாக கருதும்போ,து அதில் கருணை எங்கிருந்து வரும் என்பதுதான் எனது கேள்வி.

Euthanasia என்ற சொல் கூட Good Death என கிரேக்க மொழியிலிருந்து பெறப்பட்டது தான்.Euthanasia என்ற ஆங்கில சொல்லுக்கு இணையான தமிழ் சொல் உண்டா எனத் தேடியபோது வேதனையற்ற மரணம் என்றும் நல்ல சாக்காடு (நல்ல சாவு) என்றும் பதில் கிடைத்தது. வேதனையற்ற மரணம் என்பதைவிட நல்ல சாக்காடு என்பதே பொருத்தமாய் இருக்கும் என நினைக்கிறேன். தமிழறிஞர்கள் தான் தெளிவுபடுத்த வேண்டும். அதுவரை கருணைக்கொலை என்றே நாம் சொல்வோம்.

மீளமுடியா உடல் வேதனையிலிருந்து ஒருவரை மீட்க அவரது உயிரை திட்டமிட்டு முடிப்பதே கருணைக் கொலையாகும். கருணைக்  கொலையை 3 வகையாகப் பிரித்திருக்கிறார்கள்.

 

1.சுய விருப்ப வகை (Voluntary Euthanasia.) நோயுறுவோர் மருத்துவரின் உதவியோடு வாழ்வை முடித்துக்கொள்வது.

2. விருப்பம் பெறமுடியாத வகை (Non Voluntary Euthanasia).  நோயுற்றோரின் விருப்பத்தை பெற முடியாதபோது செய்வது.(இது பற்றித்தான் இந்த பதிவே)

3. விருப்பத்திற்கெதிராக செய்வது (Involuntary Euthanasia). இதற்கு விளக்கம் தேவையில்லை என நினைக்கிறேன்.

மேற்கூறிய மூன்றிலும், முனைப்பு வகை (Active Euthanasia) என்றும் முனைப்பற்ற வகை (Passive Euthanasia) இரண்டிரண்டு வகைகள் உள்ளன. முனைப்பு வகையில் நச்சு (விஷ) மருந்தை செலுத்தி உயிரை முடிப்பது. முனைப்பற்ற வகையில் உயிர் வாழ உதவும் கிருமியொடுக்கிகள் (Antibiotics) மற்றும் உணவை நிறுத்துவது.

ஆனால் இந்த செயலை செய்யலாமா என்று உலகளாவிய அளவில்  விவாதங்கள் நடைபெற்றாலும் பெல்ஜியம், லக்ஸம்பர்க், நெதர்லாந்து, சுவிட்சர்லாந்து, போன்ற நாடுகளிலும் மற்றும் அமெரிக்காவில் ஓரிகான். வாஷிங்டன் மாகாணங்களிலும்  கருணைக்கொலை செய்ய சட்டம் அனுமதிக்கிறது.

 உலக நாடுகளில் பல கருணைக்கொலையை ஆதரிக்காததன் காரணம் சில சமயங்களில் சொத்துக்காகவோ அல்லது சொந்த ஆதாயத்திற்காகவோ சிலர் இதை அடுத்தவரை கொலை செய்ய உபயோகப்படுத்திக் கொள்ளக்கூடும் என்பதால் தான்.

ஒருவேளை கருணைக்கொலை அனுமதிக்கப்பட்டால், பல குடும்பங்களில் பெற்றோரையே சட்டப்படி கருணைக்கொலை செய்யும் வாரிசுகள் பலர் உருவாகிவிட வாய்ப்புண்டு!

சர்ச்சைக்குரிய இந்த செயல் நமது சட்டப்படி கொலையாக கருதுவதால்,  இதுவரை நம் நாட்டில் கருணைக் கொலைக்கு அனுமதி இல்லை. ஆனால் 2011 ஆம் ஆண்டு உச்ச நீதி மன்றம் இது பற்றி தீர்ப்பு சொல்ல நேர்ந்தது ஏனென்றால் மனிதாபின அடிப்படையில் ஒருவர் நீதி மன்றத்தை அணுகியதால்.

மும்பை பரேலில் (Parel) உள்ள King Edward Memorial மருத்துவமனையில் கர்நாடக மாநிலம் உத்திர கன்னட மாவட்டத்தை சேர்ந்த அருணா ஷான்பாக் (Aruna Shanbaug) என்ற இளநிலை செவிலியர் பணியாற்றிக் கொண்டிருந்தபோது, 1973 ஆம் ஆண்டு நவம்பர் 27 ஆம் தேதி இரவு, Sohanlal Bhartha Walmiki என்ற மருத்துவமனை ஊழியரால்  பாலியல் பலாத்காரம் செய்யப்பட்டு, நாய்ச் சங்கிலியால் கழுத்து நெரிக்கப்பட்டார்.

அதனால் மூளைக்கு செல்லும் பிராண வாயு துண்டிக்கப்பட்டு கண்களும் குருடாகி நினைவற்ற நிலை (Coma) க்கு அவர் தள்ளப்பட்டார். அவரை இந்த நிலைக்குத் தள்ளிய மாபாதகன் சோகன்லாலோ ‘கடுமையாய் தாக்குதல் மற்றும் கொள்ளை’ ஆகிய குற்றங்களுக்காக மட்டும் (கவனிக்கவும் கற்பழிப்பு மற்றும் பாலியல் தொந்தரவுக்காக அல்ல) 7 ஆண்டுகள் தண்டனை பெற்று விடுதலையாகிவிட்டான். ஆனால் அருணாவோ உயிரோடு வாழவும் முடியாமல் சாகவும் முடியாமல் போராடிக்கொண்டிருக்கிறார்.

Aruna Shanbaug இன் புகைப்படம் கீழே (நன்றி: கூகிளாறுக்கு)

                              அன்றும் 

                             

                              இன்றும் 

37 ஆண்டுகளுக்கு மேலாக முழுக்க முழுக்க அனைத்து உறுப்புகளும் செயல்படாமல் கோமா நிலையில்(Permanent vegetative stage) இருக்கும் அருணாவுக்காக அவரது சிநேகிதியான  Pinki Virani என்பவர் 2010 டிசம்பர் 17 ஆம் நாள் உச்ச நீதி மன்றத்தை அணுகி, அருணாவின் நிலைமை நாளுக்கு நாள் மோசமாகிவருவதால் அவரை கருணைக்கொலை செய்ய அனுமதிக்க வேண்டும் என்று கோரினார்.  

அவரது கோரிக்கையை ஏற்றுக்கொண்ட நீதிமன்றம் மூன்று மருத்துவர்கள் கொண்ட ஒரு குழுவை அமைத்து அருணாவின் உடல் நிலை பற்றி ஆய்ந்து அறிக்கை தர பணித்தது. அந்த குழுவும் அருணாவின் உடல் நிலையை பரிசோதித்துவிட்டு அவரது உடலில் முக்கியமான அவயவங்கள் யாவும் Permanent vegetative stage இல் இருப்பதாக அறிக்கை தந்தது.

அதை பரிசீலித்த நீதிபதிகள் மார்க்கண்டேய கட்ஜு, கியான்சுதா மிஸ்ரா ஆகியோர் அடங்கிய  உச்சநீதிமன்ற டிவிஷன் பெஞ்ச், ‘முழுக்க முழுக்க அனைத்து உறுப்புகளும் செயல்படாமல் கோமா நிலையில் உள்ளவர்களை விதிவிலக்கான சூழலில், முனைப்பற்ற கருணைக் கொலையை (Passive Euthanasia) செய்ய அனுமதிக்கலாம் என்றும், ஓரளவு உறுப்புகள் செயல்படும் நிலையில் உள்ளவர்களை கருணைக்கொலை செய்வது சட்டவிரோதமானது.’ என்றும் 2011 ஆம் ஆண்டு மார்ச் 7 ஆம் நாள் தனது தீர்ப்பில் தெரிவித்தது.

இந்த அணுகுமுறையைக் கையாளுவதற்கு அனுமதித்த நீதிமன்றம், ‘இத்தகைய முனைப்பற்ற கருணைக்கொலைக்கு மருத்துவர்கள் விண்ணப்பிக்க வேண்டும் என்றும், அத்தகைய நடவடிக்கை உயர் நீதிமன்றத்தின் மேற்பார்வையில் நடைபெற வேண்டும்.’ என்றும் ஒரு நிபந்தனையையும் விதித்தது.

‘அருணா வழக்கை பொறுத்தவரை அதன் உண்மைகளும், சூழல்களும், மருத்துவ சான்றுகளும் அவரை கருணைக்கொலை செய்ய தேவையில்லை என்பதை எடுத்துக் காட்டுகின்றன.’ என்று  கூறி  அவரை கருணை கொலை செய்ய அனுமதிக்கக் கோரிய மனுவை உச்சநீதிமன்றம் தள்ளுபடி செய்து தீர்ப்பளித்தது.

கோமா நிலையில் கிடந்த செவிலியர் அருணாவை கடந்த 1973 ஆம் ஆண்டு முதல் இதுவரை பாதுகாத்து, மருத்துவம் அளித்து வரும் KEM மருத்துவமனையின் மனிதாபிமானமும் அங்குள்ள ஊழியர்களின் அக்கறையும் பாராட்டக்கூடியது என்று உச்ச நீதிமன்றம் தனது தீர்ப்பில் கூறியிருந்தது.  அந்த தீர்ப்புக்கு ஊடகங்களும் ஆதரவு தெரிவித்திருந்தன.

தற்போது மூன்று ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு அதாவது 25-02-2014 அன்று  ஒரு NGO தந்த கோரிக்கைக்கு தீர்ப்பளித்த,  தலைமை நீதிபதி P.சதாசிவம், நீதிபதிகள் ரஞ்சன் ககோய், S.K.சிங் ஆகியோர் அடங்கிய அமர்வு, கோமா நிலையில் உள்ளவர்களுக்கு தரப்பட்ட முனைப்பற்ற கருணைக் கொலை(Passive Euthanasia) உரிமையை, ஐந்து நீதிபதிகள் கொண்ட Constitution Bench திரும்பவும் புதிதாக ஆராய்ந்து புதிய நெறிமுறைகளை வகுக்கவேண்டும் எனக் கூறியுள்ளது.

இவ்வாறு தீர்ப்பளித்த காரணம் முன்பு தந்த இரு வேறு தீர்ப்புகளில் இருந்த முரண்பாட்டால்தான் என்றும் குறிப்பிட்டிருக்கிறது. 1996 ஆம் ஆண்டு Gian Kaur இன் வழக்கில் தீர்ப்பு தந்த உச்ச நீதி மன்ற Constitution Bench, வாழும் உரிமை உள்ளோருக்கு இறக்கும் உரிமை இல்லை என்றும் ஆனால் கண்ணியத்தோடு வாழும் உரிமையில் கண்ணியத்தோடு இறக்கும் உரிமையும் உள்ளது என்று சொன்னது.(Right to life did not include right to die but ruled that right to live with dignity included right to die with dignity)

ஆனால் 2011 இல் அருணாவின் வழக்கில் உச்ச நீதி மன்றம் கோமா நிலையில் உள்ளவர்களுக்கு முனைப்பற்ற கருணைக் கொலை (Passive Euthanasia) உரிமையை தந்து தீர்ப்பளித்தது.

இந்த இருவேறுபட்ட தீர்ப்பின் காரணமாகவும்,  சமூக, சட்ட.மருத்துவ, மற்றும் அரசியல் அமைப்பு ஆகியவை அடங்கிய சட்டம் பற்றிய வினாவுக்கு மிகத்தெளிவான சட்ட விளக்கக்கூற்று (Enunciation of Law) தேவை என்பதாலும் இதை ஐந்து நீதிபதிகள் கொண்ட Constitution Bench க்கு அனுப்புவதாக கூறியுள்ளது.

அப்போது அரசு சார்பில் வாதாடிய Additional Solicitor General திரு சித்தார்த் லுத்ரா  மருத்துவர்கள் தங்களிடம் வரும் நோயாளிகளை காப்பாற்ற ஹிப்போகிராடிக் உறுதிமொழி எடுத்திருப்பதால் அவர்கள் இந்த கருணைக்கொலையை செய்ய முடியாது என வாதிட்டிருக்கிறார். (நன்றி: Times of India)

கருணைக்கொலையை  அனுமதிக்கலாமா இல்லையா என்பது ஐந்து நீதிபதிகள் கொண்ட Constitution Bench தீர்ப்பைத் தந்த பின் தான், நம் நாடு அதை சட்டபூர்வமாக ஏற்றுக்கொள்கிறதா எனத் தெரியவரும். உச்சநீதிமன்றம் நல்ல தீர்ப்பைத்தரும் என்ற நம்பிக்கையோடு அருணா ஷான்பாக் போன்றோர் காத்திருக்கவேண்டியதுதான்.

நாமும் அவருக்காக வேண்டிக்கொள்வோம்.