மறக்கமுடியாத பொன்விழா சந்திப்பு! 16

தஞ்சை அரண்மனையை அடைந்ததும் நாங்கள் உள்ளே நுழையுமுன் நண்பர் முருகானந்தம் சொன்னார். ‘நண்பர்களே! நமக்கு இடதுபுறம் உள்ள வளாகத்தில் தஞ்சையை ஆண்ட சரபோஜி மன்னரின் வாரிசுகள் வசிக்கிறார்கள்; அங்கே செல்ல நமக்கு அனுமதியில்லை.




நாம் பார்க்க இருக்கும் அரண்மனை வளாகமும், கலைக்கூடமும் (Art Gallery) சரஸ்வதி மகால் நூலகமும் மாலை 6 மணிவரை தான் திறந்திருக்கும் என்பதால் நாம் விரைவில் அரண்மனையையும் கலைக்கூடத்தையும் சுற்றிப் பார்த்துவிட்டு வருவோம். இங்கேயே அனைவருக்கும் தேநீர் கொண்டுவர சொல்லியிருக்கிறோம். அதை அருந்திவிட்டு பின்னர் சரஸ்வதி மகால் நூலகத்தை பார்த்துவிட்டு பெரிய கோவிலுக்கு செல்வோம்.

அங்கு சுவாமி தரிசனம் செய்துவிட்டு 7 மணிக்கு ஓட்டலுக்கு திரும்பினால்தான் நடக்க இருக்கும் போட்டிகளில் கலந்துகொள்ள சரியாக இருக்கும். எனவே வாருங்கள்.போகலாம்.’ என்று சொல்லி அவர் முன்னே நடக்க நாங்கள் அவரைப் பின் தொடர்ந்தோம்.

அவர் எங்கள் அனைவருக்கும் நுழைவுச்சீட்டு வாங்கிக்கொண்டு இருக்கும்போது, இதே அரண்மனையை 10 ஆவது வகுப்பு படித்துக்கொண்டு இருக்கும்போது நான் வந்து பார்த்ததும் அப்போது இந்த அரண்மனைப்பற்றி கேள்விப்பட்டதும் எனக்கு நினைவுக்கு வந்தது.

கி.பி 1279 ஆம் ஆண்டு பாண்டியர்களோடு ஏற்பட்ட போரில், சோழர்களின் கீழ் இருந்த தஞ்சைப் பேரரசு வீழ்ச்சியடைந்ததும் பாண்டியர்கள் வசம் சென்றதாம். பின்னர் அவர்களது வீழ்ச்சிக்குப்பின் தஞ்சை விஜயநகர அரசின் ஆட்சியின் கீழ் வந்ததாம்.

அதற்குப் பின்னர் கி.பி 1532 ஆம் ஆண்டு விஜயநகர பேரரசுக்கு திறை செலுத்தும் தனி ஆட்சி நாயக்கர்களின் தலைமையில் அமைந்து நாயக்க வம்சத்தின் முதல் மன்னராக சேவப்ப நாயக்கர் என்பவர் ஆட்சி பொறுப்பேற்றாராம்.

அவரது காலத்தில் தான் கி.பி 1534 ஆம் ஆண்டு உள்ளூர் கைதிகளை வைத்து கட்ட ஆரம்பித்த இந்த அரண்மனையை கி.பி 1535 ஆம் ஆண்டு முடித்தார்களாம். ஆரம்பத்தில் சிவகங்கை கோட்டை என அழைக்கப்பட்ட இந்த அரண்மனை பின்னர் இது தஞ்சை அரண்மனை என்றே அழைக்கப்பட்டு வருகிறதாம்.

கி.பி 1674 ஆம் ஆண்டு வரை நாயக்கர்கள் வசம் இருந்த தஞ்சை, பின்னர் மராட்டிய மன்னர் சிவாஜியின் சகோதரர் வெங்கோஜி ராவ் வசம் வந்தபோது மராட்டியர் ஆட்சி தொடங்கியதும், இந்த அரண்மனையின் கட்டிட அமைப்பை மேம்படுத்தி 110 ஏக்கர் பரப்பளவு உள்ள அரண்மனை வளாகத்தை விரிவு படுத்தப்பட்டதாம். கி.பி 1799 ஆம் ஆண்டு தஞ்சை ஆங்கிலேயர் வசம் வந்தபோது இந்த அரண்மனையும் அவர்களின் வசமாயிற்றாம்.

பழைய நினைவுகளிலிருந்து மீண்ட நான், நண்பர்களோடு அரண்மனைக்குள் நுழைந்தபோது முதலில் நாங்கள் பார்த்தது தர்பார் மண்டபம். வெளியே பார்ப்பதற்கு சாதாரணமாக இருந்தாலும் உள்ளே சென்றதும்தான் அதனுடைய அழகையும் கம்பீரத்தையும் பார்க்க முடிந்தது. முதலில் அரண்மனையை பார்த்துவிட்டு பின்னர் அங்கிருந்து கோவிலுக்கு செல்ல இருந்ததால் புகைப்படக் கருவியை எடுத்துச் செல்லவில்லை.

எனவே கைபேசி மூலமே சில படங்களை எடுக்க முடிந்தது, மேலும் பார்வை நேரத்திற்குள் பார்க்கவேண்டும் என்பதால் விரைவாக செல்லும்படியாகிவிட்டது.

அப்போது நான் எடுத்த படங்கள் கீழே.

நான் எடுத்த படம் முழுமையாக இல்லாததால் இணையத்திலிருந்து எடுத்த படத்தை கீழே வெளியிட்டிருக்கிறேன்.

தர்பார் மண்டபத்தைப் பார்த்துவிட்டு அடுத்து அங்கிருந்து ஒரு வாயில் வழியே வெளியே வந்தோம். அங்கு வரிசையாய் நின்றிருந்த அழகிய தூண்கள் எங்களை வரவேற்பதுபோல் இருந்தன.

அந்த தோரண வாயில் வழியாக செல்லும்போது ஒருகாலத்தில் உபயோகத்தில் இருந்து தற்போது தனது இணையைப் பிரிந்து ஓய்வெடுத்துக்கொண்டு இருக்கும் மரத்தாலான ஒரு பெரிய கதவைக் கண்டோம். அதை எனது கைபேசி படம் பிடிக்கத் தவறவில்லை.

அங்குள்ள சிற்பங்களைப் பார்த்துவிட்டு வெளியே வந்து ‘கூடகோபுரம்’ என அழைக்கப்படும் ஆயுதங்களை சேமித்து வைத்திருந்த கோபுரத்தை (Arsenal Tower) பார்க்க விரைந்தோம்.

தொடரும்