Boss கள் பல விதம்! 3

Boss is right என்பார்கள்.ஆனால் அந்த சொற்றொடரை
சிறிது மாற்றி Boss is right but not always! என
சொல்லலாம் என்பேன் நான்.

37 ஆண்டுகளுக்கு மேல் மாநில அரசிலும், மைய
அரசின் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் இருந்த பொதுத்துறை
நிறுவனத்திலும், பொதுத்துறை வங்கியிலும்
பணியாற்றியபோது, நாற்பதுக்கும் மேற்பட்ட
மேலதிகாரிகளின் கீழ் பணி புரிந்திருக்கிறேன்.

அவர்களுக்கு கீழே பணி ஆற்றியபோது ஒரு Boss
எப்படி இருக்கவேண்டும் என்பதை விட, ஒரு Boss
எப்படி இருக்கக்கூடாது என்பதை கற்றுக்கொண்டேன்.
அதனால் 21 ஆண்டுகள் நான் பலருக்கு Boss ஆக
இருந்தபோது Boss ஆக இல்லாமல், ஒரு மூத்த
சக ஊழியர் போல, ஒரு நல்ல நண்பன் போல
நடந்துகொண்டேன் என்பதே உண்மை. இதை நான்
சொல்வதைவிட என்னோடு பணியாற்றியவர்கள்
சொல்வதே சரியாக இருக்கும் என நினைக்கிறேன்.

நான் பணிபுரிந்த போது எனக்கு இருந்த Boss களில்
சிலர் பற்றி மட்டுமே  இங்கு குறிப்பிடப்போகிறேன்.
அப்படி எழுதும்போது ஓரிருவர் பெயரை மட்டும்
எழுதலாமென இருக்கிறேன்.

நான் முன்பே எழுதி இருந்தது போல அக்டோபர் 5,1966
முதல் அக்டோபர் 16,1966 வரை மாநில அரசில்
வேளாண் துறையில் பணி புரிந்தபோது அப்போது
இருந்த தஞ்சை மாவட்டத்தில் திருத்துறைப்பூண்டி
வட்டத்தில் இருந்த தலைஞாயிறு ஊராட்சி
ஒன்றியத்தில் வேளாண்மை விரிவாக்க அலுவலராக
(Agricultural Extension Officer) இருந்தேன்.

அப்போது இருந்த முறைப்படி, வேளாண்மை
விரிவாக்க அலுவலர்களுக்கு இரண்டு Boss கள் உண்டு.
ஊராட்சி ஒன்றிய ஆணையாளரின்(Commissioner, 
Panchayat Union) கீழ் ஆட்சிமுறை சார்ந்த கட்டுப்பாட்டிலும்
(Administrative Control), மாவட்ட வேளாண்மை
அலுவலரின் (District Agricultural Officer) கீழ்
தொழில் நுட்பக் கட்டுப்பாட்டிலும் (Technical Control)
பணி செய்யவேண்டும். (தற்போது மாவட்ட வேளாண்மை
அலுவலர்கள், உதவி வேளாண்மை இயக்குனர்கள்
(Assistant Director of Agriculture) என
அழைக்கப்படுகின்றனர்.)

நான் பணியில் சேர்ந்த மறுநாளே மன்னார்குடியில் இருந்த
மாவட்ட வேளாண்மை அலுவலகத்தில் வேளாண்மை
விரிவாக்க அலுவலர்களின் கூட்டம் இருந்ததால் அதில்
கலந்து கொள்ள நண்பர் திரு வீராசாமி அவர்களுடன்,
மன்னார்குடி சென்றேன்.

மாவட்ட அலுவலகத்தை அடைந்ததும், நண்பர்
திரு வீராசாமி என்னிடம் ‘நீங்கள் பணியில் சேர்ந்த பிறகு
முதன்முதல் மாவட்ட அலுவலகம் வருவதால் கூட்டம்
ஆரம்பிக்கு முன் மாவட்ட வேளாண்மை அலுவலரை
மரியாதை நிமித்தம் பார்த்து வந்துவிடுங்கள். நான்
கூட்டம் நடக்கும் அரங்கில் காத்திருக்கிறேன்.’ எனக்கூறி
என்னை அலுவலகத்தில் இருந்த மேற்பார்வயாளரிடம்
அழைத்து சென்று அறிமுகப்படுத்தி, என்னை மாவட்ட
வேளாண்மை அலுவலரைப் பார்க்க ஏற்பாடு செய்யும்படி
கேட்டுக்கொண்டார்.

அதற்கு அவர், ‘அதெல்லாம் ஒன்றும் வேண்டாம். நீங்களே
உள்ளே சென்று உங்களை அறிமுகப்படுத்திக்கொள்ளுங்கள்.’
என்றார். நானும் மகிழ்ச்சியோடும் தயக்கத்தோடும்
மாவட்ட வேளாண்மை அலுவலரின் அறைக்குள் நுழைந்தேன்.

அறையின் உள்ளே ஒரு பெரிய மேஜையின் மேல் அநேக
கோப்புகள்(Files) இடத்தை அடைத்துக்கொண்டு இருந்தன.
அந்த மேஜையின் பின்  நாற்காலியில் கதர் சட்டை அணிந்து
கோப்புகளைப் பார்த்துக்கொண்டு இருந்தவரிடம் ‘வணக்கம். சார்.‘
எனக்கூறிவிட்டு அவர் எதிரே இருந்த நாற்காலியில் அமர்ந்தேன்.

எனது குரல் கேட்டு நிமிர்ந்து பார்த்தவர், முகத்தை இறுக்கமாக
வைத்துக்கொண்டு, ஆங்கிலத்தில், ‘யாரப்பா நீ? எனது உத்திரவு
இல்லாமல் உள்ளே வந்ததும் அல்லாமல் நான் சொல்லாமல்
நாற்காலியில் உட்கார்ந்து விட்டாயே.’ என்று கேட்டபோது,
அதிர்ச்சியில் நான் உறைந்து போக. எனக்குள் இருந்த
மகிழ்ச்சி காணாமல் போயிருந்தது!


தொடரும்