வாடிக்கையாளர்களும் நானும் 18

நான் வங்கி கிளையில் மேலாளராக பணியாற்றியபோது 
அநேகம் பேருக்கு கல்விக்கடன் கிடைக்க உதவியிருக்கிறேன்.
பொறியியல் மருத்துவம் வேளாண்மை போன்ற 
தொழிற்கல்வி படிப்புகளில் சேர விரும்பிய மாணவர்களுக்கு 
தாமதப்படுத்தாமால், விண்ணப்பித்த ஓரிரு நாட்களில் 
கல்விக்கடனை ஒப்பளிப்பு (Sanction) செய்து அவர்களுக்கு உதவியிருக்கிறேன்.

அப்படி கல்விக்கடன்  பெற்றவர்களில்  ஒருவர் வேறொரு 

விதமாக என்னை ஆச்சரியப்படுத்தினார். அந்த இளைஞர் 

ஒரு நடுத்தரக் குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர்.

பள்ளி இறுதி ஆண்டில் நல்ல மதிப்பெண்கள் பெற்றிருந்ததால் 

அவருக்கு தஞ்சை மருத்துவக் கல்லூரியில் படிக்க இடம் 

கிடைத்திருந்தது. அந்த படிப்பை தொடர கல்விக் கடன் கேட்டு 

எங்கள் வங்கிக்கு வந்தபோது அவருக்கு உடனே அந்த 

கடனைக் கொடுத்து உதவினேன்.

எங்கள் வங்கியின் விதிப்படி ஒவ்வொரு ஆண்டும் 

கல்விக்கடன் பெற்ற மாணவர்கள் ஆண்டுத்தேர்வில் 

தாங்கள் பெற்ற மதிப்பெண்கள் பட்டியலைத் தரவேண்டும்.

அப்போதுதான் அடுத்த ஆண்டுக்கான கல்வித் தொகையை 

வங்கியில் தருவார்கள்.

அவரும் முதலாண்டு தேர்வில் பெற்ற மதிப்பெண்கள் 

பட்டியலை அனுப்பியிருந்தார். கல்லூரியிலேயே முதல் 

மாணவனாக வந்திருப்பதாகவும் எழுதியிருந்தார். அதை 

அறிந்து அவருக்கு வாழ்த்து செய்தி அனுப்பியிருந்தேன்.

அவரது கல்லூரியின் பெயரில் கேட்பு காசோலை 
எடுத்து அனுப்பியிருந்தேன்.

இரண்டாம் ஆண்டு முடிந்ததும் ஒரு நாள் எனக்கு ஒரு 

வாழ்த்து அட்டை வந்தது. எந்த பண்டிகையும் இல்லாத 

இந்த நாளில் நமக்கு யார் வாழ்த்து அனுப்பியிருக்க 

முடியும் என எண்ணி அதை பிரித்துப் பார்த்தேன். அது 

நன்றி தெரிவிக்கும் அட்டை என்பதும் அதை அனுப்பியவர் 

அந்த மருத்துவக் கல்லூரி மாணவர்தான், என்பதை 

அறிந்தபோது எனக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது.

இப்போது எதற்காக நன்றி தெரிவித்து வாழ்த்து 
அட்டை அனுப்பியிருக்கிறார் என்று குழம்பியபோது 
கூடவே அவர் இணைத்திருந்த கடிதம் எனது குழப்பத்தை 
போக்கியது.மேலும் அதே நேரத்தில் ஆச்சரியத்தையும் 
கொடுத்தது.

அந்த மாணவர் அந்த ஆண்டு  உடற் கூறியல் (Anatomy) 

பாடத்தேர்வில் முதலிடம் பெற்று தங்கப் பதக்கம் 

பெற்றிருப்பதாகவும், அந்த நற்செய்தியை பெற்றோருக்குக் கூட தெரிவிக்காமல் முதலில் வங்கிக்குத்தான் 
தெரிவிப்பதாகவும் கூறியிருந்தார்.

அதற்கு அவர் தெரிவித்திருந்த காரணம் என்னை வியப்பில் 

ஆழ்த்தியது. எங்கள் வங்கியை அவர் ஒரு வளர்ப்புத் 

தந்தைக்கு (Foster Father) ஈடாக நினைத்ததால், எங்களுக்கு 

முதலில் தெரிவிப்பதாக எழுதிருந்ததை படித்ததும்

“திணைத்துணை நன்றி செயினும் பனைத்துணையாக்

கொள்வர் பயன்தெரி வார்.”

என்ற திருக்குறள் தான் நினைவுக்கு வந்தது. அவருக்கு 

எங்கள் வங்கி சார்பில் மனமார்ந்த வாழ்த்துக்களைத் 

தெரிவித்தேன்.

கடன் பெற்று படித்துவிட்டு அதையே மறந்துவிடும் 

சிலரைப்போல் அல்லாமல், வங்கியை மறக்காமல் 

நினைவுகூர்ந்து நன்றி தெரிவித்த இந்த மாணவரும், நான் 

முன்பு சொன்னதுபோல் வயதுக்கும், அறிவு முதிர்ச்சிக்கும் 

தொடர்பில்லை என்பதை உணர்த்திய இன்னொரு  

இளம் வாடிக்கையாளர்.

எப்படி எல்லா வங்கி மேலாளர்களும் உடனே கல்விக் 

கடனைத் தந்து விடுவதில்லையோ அதுபோல கல்விக் கடன் 

பெற்ற எல்லா வாடிக்கையாளர்களும் கடனை திருப்பித் 

தருவதில்லை என்பதும் உண்மை.  

அப்படி ஒரு வாடிக்கையாளர் கடனை திருப்பி செலுத்தாமல், 

அது பற்றி கேட்டபோது ‘கடன் பெற்றதையே மறந்துவிட்டேன்.’ 

எனச் சொல்லி என்னை கோபப்பட வைத்தார்.

அது பற்றிய அனுபவத்தை  அறிய காத்திருங்கள்!

தொடரும்