இந்தி திணிப்பு எதிர்ப்பு போராட்டம்.5

ஆங்கிலத்தை இந்தியுடன் அலுவலக மொழியாக தேர்ந்தெடுத்தை இந்தி ஆதரவாளர்கள் விரும்பாததால் அந்த முடிவுக்கு பலத்த எதிர்ப்பு இருந்தது. குறிப்பாக ஜனசங்க கட்சியின் நிறுவனரான திரு ஷியாம் பிரசாத் முகர்ஜி இந்தியை தேசிய மொழியாக அறிவிக்கவேண்டும் என கோரிக்கை விடுத்தார். இருப்பினும் அது ஏற்கப்படவில்லை.



அரசியல் அமைப்பு (Constitution) அமலுக்கு வந்த பிறகு (1950 ஆண்டு சனவரி திங்கள் 26 ஆம் நாள்) அரசின் அலுவலக மொழியாக இந்தியை ஆக்கும் முயற்சிகளை தொடங்கிவிட்டது மய்ய அரசு. முதல் கட்டமாக 1952 ஆம் ஆண்டு மய்ய அரசின் கல்வித்துறை முதலில் இந்தி கற்பிக்கும் திட்டம் (Voluntary Hindi teaching scheme) ஒன்றை துவக்கியது.

அதே ஆண்டு (1952) மே 2 ஆம் நாள் நமது மாநிலத்தில் (அப்போது சென்னை இராஜதானி) இருந்த அரசு நடு நிலை மற்றும் உயர்நிலைப்பள்ளிகளில் (ஆறாம் வகுப்பு முதல் 11 ஆம் வகுப்பு (S.S.L.C) வரை  இந்தியை திரும்பவும் கட்டாய பாடமாக்கியதும், திராவிடர் கழகமும், திராவிட முன்னேற்ற கழகமும் அதை தீவிரமாக எதிர்த்து ஆர்ப்பாட்டங்களை நடத்தின.

மக்களின் தீவிர எதிர்ப்பின் காரணமாக ஜூலை திங்கள் 18 ஆம் நாள் மாநில அரசு இந்தி கட்டாய பாடம் என்பதை திரும்பவும் அகற்றி விருப்ப பாடமாக மாற்றியது. அதன் விளைவாக கல்வியாண்டு 1950-51 முதல் இந்தியை இந்தி படிக்க விரும்பாத மாணவர்கள் பள்ளி சார்ந்த வேறு செயல்களில் ஈடுபட அனுமதிக்கப்பட்டார்கள்.

அதே ஆண்டு மே திங்கள் 27 ஆம் நாள் மய்ய அரசின் நீதித்துறை நியமன ஆணைகளில் (Warrants for judicial appointments) இந்தியை அறிமுகப்படுத்தியது. பின்னர் 1955 ஆம் ஆண்டில் அனைத்து அமைச்சக மற்றும் அரசுத்துறைகளிலும் உள்ளோருக்கு இந்தியில் பயிற்சி தரப்பட்டது. அதே ஆண்டு டிசம்பர் 3 ஆம் நாள் அரசு ஆங்கிலத்தோடு இந்தியையும் சில குறிப்பிட்ட நடவடிக்கைகளுக்கு உபயோகப்படுத்தத் தொடங்கியது.

இந்திய அரசு அந்த ஆண்டில்தான் அப்போதைய சென்னை இராஜதானியில் உள்ள அரசு அலுவலகங்களில் இந்தியில் அறிவிக்கை பலகைகளை வைத்தது. அதை எதிர்த்து தந்தை பெரியார் தலைமையில் திராவிடர் கழகமும் அறிஞர் அண்ணா தலைமையில் திராவிட முன்னேற்ற கழகமும் இந்தி திணிப்பு போராட்டத்தை தொடங்கினார்கள்.

அப்போதுதான் திருச்சியில் தந்தை பெரியார் அவர்கள் இந்தி பெயர் பலகைகளுக்கு தார் பூசி அழித்ததும், அறிஞர் அண்ணா அவர்கள் கோவையில் தார் பூசி அழித்ததும் நடந்தன.தமிழகத்தின் பிற பகுதியிலும் இதுபோன்ற தார்பூசி அழிக்கும் போராட்டமும் நடந்தேறின.

அரசியல் அமைப்பின் (Constitution) கூறு (Article) எண் 343 இன் படி,1955 ஆம் ஆண்டு ஜூன் திங்கள் 7 ஆம் நாள் திரு B.G.Kher அவர்களை தலைவராகக் கொண்ட இந்தியாவின் முதல் அலுவலக மொழி ஆணையத்தை (Official Language Commission) பிரதமர் நேரு அவர்கள் நியமித்தார்.அந்த ஆணையம் ஜூலை 31 ஆம் நாள் தந்த அறிக்கையில் ஆங்கிலத்தை இறுதியாக மாற்றிவிட்டு அதற்கு மாற்றாக இந்தியை கொணர பல நடவடிக்கைகளை பரிந்துரை செய்திருந்தது.

ஆனாலும் அந்த ஆணையத்தில் உறுப்பினர்களாக இருந்த தமிழகத்தை Dr.P.சுப்பராயன் அவர்களும் மேற்கு வங்கத்தை சேர்ந்த திரு சுனில் குமார் சட்டர்ஜி அவர்களும் மாறுபட்ட கருத்துக்களை (Dissenting note) கொடுத்திருந்தார்கள்.

ஆங்கிலத்திலிருந்து இந்திக்கு மாறுவதை The Academy of Telugu, 1956 ஆம் ஆண்டு நடத்திய தனது மாநாட்டில் எதிர்ப்பைத் தெரிவித்தது.

பின்னர் 1957 ஆம் ஆண்டு செப்டம்பர் திங்களில் Kher ஆணையத்தின் அறிக்கையை சீராய்வு (Review) செய்ய திரு கோவிந்த வல்லப பந்த் தலைமையில் அலுவலக மொழிக்கான பாராளுமன்ற குழு அமைக்கப்பட்டது.

இதற்கிடையே இந்தியை முழுமூச்சாக ஆதரித்த மூதறிஞர் இராஜாஜி அவர்கள் 1958 ஆம் ஆண்டு மார்ச் திங்கள் 8 ஆம் நாள் ஆங்கிலத்திற்கு மாற்றாக இந்தியை கொணர்வதற்கு எதிர்ப்பு தெரிவிக்க அகில இந்திய மொழி மாநாடு ஒன்றை கூட்டினார். தமிழ், தெலுங்கு, மலையாளம், கன்னடம், மராத்தி, ஒரியா, வங்காளம் மற்றும் அசாமி மொழி பேசும் பிரநிதிகள் கலந்துகொண்ட அந்த மாநாட்டில் ‘இந்தி ஆதரவாளர்களுக்கு ஆங்கிலம் எவ்வாறு அந்நிய மொழியோ, அதுபோல இந்தி பேசாதவர்களுக்கு இந்தியும் அந்நிய மொழி தான்’ என்று முழங்கினார்.

திரு கோவிந்த வல்லப பந்த் தலைமையில் அமைந்த அலுவலக மொழிக்கான அந்த பாராளுமன்ற குழு இரண்டு ஆண்டுகள் நடத்திய ஆழ்ந்த ஆராய்வுக்கு (Deliberation) பின் 1959 ஆம் ஆண்டு பிப்ரவரி திங்கள் 8 ஆம் நாள் குடியரசுத் தலைவருக்கு சமர்ப்பித்த அறிக்கையில் இந்தி முதல் நிலை மொழியாகவும் ஆங்கிலத்தை துணை நிலை மொழியாகவும் பரிந்துரை செய்தது.

Kher ஆணையம் மற்றும் வல்லப பந்த் குழுவின் பரிந்துரைகளை இந்தி பேசா மாநிலங்களை சேர்ந்த அரசியல் தலைவர்களான திரு Frank Antony மற்றும் Dr.P.சுப்பராயன் ஆகியோர் தீவிரமாக எதிர்த்து தங்கள் கண்டனத்தை தெரிவித்தனர்.

இந்தி மொழியை திணிப்பதற்கு பெருகி வரும் எதிர்ப்பை கண்ட பிரதமர் திரு ஜவஹர்லால் நேரு அவர்கள் இந்தி மொழி பேசாதவர்களின் கவலையை போக்க உறுதிமொழி ஒன்றை கொடுத்தார்.

அது என்ன?


(பின் குறிப்பு: இந்த பதிவில் தந்துள்ள புள்ளி விவரங்கள் சிலருக்கு அலுப்பாகத் தோன்றலாம். ஆனாலும் அவைகளைத் தந்தால் தான், 1965 ஆம் ஆண்டில் நடந்த இந்தி திணிப்பு போராட்டத்தின் மூல காரணம் இன்றைய இளைஞர்களுக்கு புரியும் என்பதால் தந்திருக்கிறேன். எனவே பொறுத்தருள்க.)


தொடரும்